maandag 17 juli 2017

Niet helemaal ondersteboven van Moordspel, een nieuwe jeugdthriller

Robin en haar broer Kai gaan op schoolreis naar de Ardennen. Voor het zover is, wordt Kaj echter van school gestuurd omdat hij een leraar agressief bejegende. Robin en hun vrienden zijn woedend: het is de leraar die dit heeft uitgelokt door Kai te tergen. Een volwassen lezer zal misschien kunnen plaatsen “hou je als leerling een beetje in, zodat je dit soort troubles niet krijgt”.

Mondige leerlingen

Anderzijds laat “Moordspel” goed zien dat leerlingen mondig zijn en niet met zich laten sollen. Het plannetje dat de leerlingen bedenken om “de leraar te grazen te nemen” is eerder aan de simpele kant en dat nodigde niet meteen uit om verder te lezen. Dat ik dat toch deed is Meijers verdienste: Ze laat haar boek als een dieseltreintje op gang komen. Op de schoolreis, met eerst flink wat setting van Durbuy en hoe het gebouw waarin ze terechtkomen eruitziet, wie de mensen zijn waarmee ze het “Moordspel” zullen spelen. Dat heeft de leraar die Kai zijn straf heeft gegeven, in elkaar gestoken.

De leerlingen, die nog steeds boos op hem zijn om wat hij Kai heeft geflikt, willen proberen om het draaiboek over het Moordspel te fotograferen. Dat ze daardoor enigszins vals spelen is iets wat andere klasgenoten maar matig kunnen appreciëren. Dat de leraar bij de eerste dag echt verdwijnt, is iets wat Robin en de anderen niet konden voorzien. Als ook Liz, de beste vriendin van Robin, verdwijnt, is het hek helemaal van de dam.

Knappe thriller

Meijer schreef een knappe thriller die, mochten haar personages wat ouder zijn, ook gewoon door volwassenen kan gelezen worden. Nu ligt de focus op schoolperikelen, een leraar een lesje willen leren, en relaties tussen jongeren van een jaar of twaalf. Meijer maakt werk van het schetsen van omgevingen, en met voldoende spankracht. De plot is er eentje die je absoluut niet ziet aankomen, maar is allerminst ongeloofwaardig, en past in het geheel.

Bijzondere vormgeving

Bovendien heeft dit boek een bijzondere vormgeving, al zou je dat in eerste instantie niet zeggen. De proloog staat bijvoorbeeld ondersteboven, en het duurt tot het einde van het verhaal, waarin nog een aantal hoofdstukken ondersteboven staan, voor je doorhebt wat dit is, wie er aan het woord is, en waarom dat zo is. Het slot is zoals het een thriller betaamd tegenwoordig, nogal snel uitgewerkt, op amper zes bladzijden.

Zeer lezenswaardig

Toch is "Moordspel", het derde boek na haar debuut "Verdoofd" en "Val", zeer lezenswaardig. Meijer maakt haar personages en wat ze doen, zeer geloofwaardig en spannend. Ze weet zich goed te verplaatsen in de hoofden van jongeren, en dit maakt zeker ook de kracht van dit boek uit.
Moordspel/Cis Meijer.- Amsterdam : De Fontein, 2016.- 304p.- 978 90 261 4095 2.- 12+