Een boek met (alweer) Tellegen-trekjes wat mij betreft. Alleen leeft Tellegen nog, en Lobel helaas niet meer. Hoe kom ik op een boek van Arnold Lobel? Zoals weleens gebeurt met mij: toevallig, omdat ik achterflappen las (zoals laatst ook met de dikke bundel met "Alle verhalen van Kikker en Pad" en omdat ze me intrigeren) En omdat alles zo logisch lijkt, maar toch zo geschreven worden dat ze grappig zijn. Uil is een beetje sloom, maar tegelijk kijkt hij misschien wel zoals een kind naar de wereld kijkt. Hij zet tranenthee, door aan droevige dingen te denken. Boeken die niet meer kunnen gelezen worden omdat er bladeren uit zijn gescheurd (wie doet dit nu?!), potloodjes die niet meer bruikbaar zijn omdat ze te klein zijn geworden, een lepel die achter het fornuis is gevallen, en die je dus nooit meer kunt terugvinden, of een pracht van een zonsopgang die niemand kan zien omdat iedereen nog slaapt. Je zou van minder triest worden. Maar tranenthee, daarvoor moet je wat overhebben, al smaakt hij soms wat zoutig.Of de maan, die op een wandeling meegaat tot Uil thuis is, en dan over hem waakt. Daarom is Maan een echte vriend. Goed hé?Vreemde bobbels in bed, en dan maar beneden gaan slapen, of niet weten waar Uil is: boven of beneden. Dan ga je maar midden op de trap zitten, ben je zowel boven als beneden.Een juweel van een boekje. Gewoon omdat het tegelijk onzinnig lijkt, maar toch ook zo logisch is. Leve de fantasie, en de echte dingen in het leven die er toe doen!Bij Uil thuis /Arnold Lobel ; vertaald door Ed Leeflang.- 10e druk.- Amsterdam : Ploegsma, 2003.- 64p.: ill.- Oorspr. titel: Owl at home.- ISBN: 90 216 1174-0