Heel mooi boek, over de liefde die letterlijk openbloeit tussen twee meisjes op een nonnenschool, anno 1972. Het boek is geschreven in 1999, en misschien komt het daardoor nog beter over. Dit is echt een prachtig boek, zeker voor meisjes die ermee worstelen hoe, en of ze wel naar buiten zullen komen met hoe ze zijn. Wanneer Toelie haar studies als verpleegster aanvat (meisjes, meisjes en nog eens meisjes, maar dit is absoluut niet storend), gaat er voor haar een heel nieuwe wereld open. Ze worstelt wel met haar gevoelens voor een klasgenote, terwijl haar vriendin dat helemaal anders ziet. Toelie is echt bang dat "de nonnen en de anderen" erop zullen uitkomen dat er iets is tussen haar en Sam, "ze gaan ons potten noemen, of manwijven", zegt ze. Sam wordt daar heel erg boos om. Zij vind dat, of je nu verliefd wordt op een jongen of op een meisje, dat dat geen verschil maakt. En uiteindelijk lijkt iedereen dat wel te vinden, en dat is het hele positieve aan dit boek (eigenlijk is het hele boek enorm positief ingesteld), dat iedereen uiteindelijk daar absoluut geen graten in ziet, en dat er verder heel gewoon over "een relatie" gedaan wordt, al is dat er een tussen twee meisjes "wat maakt het uit, je voelt dezelfde vlinders, bent even verliefd (Lies) maar ook dezelfde pijn... (Toelie). Heel positief, omdat er zo gewoon over gedaan wordt.
Kastanjes / Katrien Vervaele.- Tielt : Lannoo, 1999
