Echt, het levert een leuke cocktail op. Ik lees "Wolfling" van Di Toft, terwijl ik op de tram wacht. Een meisje ziet me lezen en zegt: "Dat is een 3D cover, en dat jongetje wordt ouder als je de cover beweegt! Ik heb de film al gezien!" aldus het kind. Maar euhm... Een leesmens wordt hier vrolijk van, ook als het wel eens dreigt te gaan stortregenen.
