Dé klassieker over thuis, of... van Maurice Sendak, een wonderlijk prentenboek uit 1963, dat enkele jaren geleden in de actie "Geef een prentenboek cadeau zat. En dat is niet voor niets. "Max en de Maximonsters" is er anno 2023 nog altijd, en het staat als een huis. (Of een bootje, of een bos, of de zee).
Hoe het minimum het absolute maximum kan zijn!
Het blijft een ronduit cool, avontuurlijk, ontroerend en verrassend boek, dat met een minimum aan tekst en paginagrote prenten de aandacht van de (voor)lezer en / of kijker weet vast te houden.
Max is een klein jongetje dat het thuis nogal bont maakt: Hij trekt zijn wolvenpakje aan, en zit dan achter de hond aan, en dreigt ermee zijn ouders op de vreten! Zijn moeder stuurt hem daarop zonder eten naar bed... Op zijn kamer groeit een bos, en Max reist helemaal naar het land waar de Maximonsters wonen.
Met een eigen bootje naar het land van de Maximonsters
"Max en de Maximonsters speelt zich af in het bos, op zee in Max' eigen bootje en uiteindelijk in het land van de Maximonsters totdat... Max reist wel een jaar rond...
Dit is een subliem boek, vol details en (niet) enge monsters. Het spel dat Sendak met zijn lezers en kijkers speelt is en blijft zorgen voor verwondering.
"Max en de Maximonsters" is een boek voor iedereen.
Voor de volwassene die het (voor)leest, voor het kind op schoot dat met grote ogen naar Max of naar de monsters die hij ontmoet kan kijken, en daar misschien een beetje bang voor wordt, maar dan kan ontdekken dat het wel weer goedkomt, of de veiligheid van een volwassene rond zich weet. Het boek laat zien dat het helemaal O.K is om als kind boos te zijn en dan op te gaan in je eigen fantasiewereld.
Dave Eggers' "The Wild Things", dat hij opdroeg aan Maurice Sendak, uit 2010 staat binnenkort vast op mijn "te lezen" lijstje.
Max en de Maximonsters / Maurice Sendak ; LM Niskos (vert.-). Lemniscaat, 1968, 2005 ev.- 40p.: ill. ISBN 978 90 6069 069 9