Sofie, een ernstig ziek meisje weet dat ze gauw zal doodgaan. Toch wil ze weten wat er in de wereld te koop is, nog voor ze sterft. En ze wil ook weten wat er daarna komt…Ik wist enkel dat dit een heel oud boek is. Heb verder nog nooit wat van Pelgrom gelezen. Ik wilde wel afhaken. Vond het echt niet goed. Maar tegelijk wilde ik voor mezelf uitmaken WAAROM ik het dan wel niet goed vond.
Pelgrom’s schrijfstijl is duidelijk, helder geformuleerd, maar toch merk je echt dat het hier om een oud boek gaat, dat de auteur kinderen echt nog dingen wil bijbrengen.
Een meisje dat bijna doodgaat, en toch wil weten wat er allemaal in de wereld te koop is, het is merkwaardig. En toch ook niet. Tuurlijk wil ze dat weten. Dat haar knuffels en haar kat Terror haar dat willen tonen door middel van een poppenkastvoorstelling dat vond ik dan weer niet erg goed. Voor een boek. Op toneelplanken? Graag! Maar ik vond het maar niets dat haar knuffels dan maar "tot leven komen" Ze blijken ook familie te hebben, en verworden daardoor tot echte mensen, en dat stak me tegen.
Dit boek behandeld het thema “Dood”, en probeert dit op een een beetje vrolijke manier aan de lezer uit te leggen. Alleen jammer dat Sofie op het einde zo bruusk doodgaat. Het stuk dat werd opgevoerd door haar knuffels, is afgelopen, je hoort een bonk, en Sofie ligt op de vloer. Een bladzijde later zitten haar ouders huilend aan haar bed. Sofie is dood.
Ik ken andere titels van Els Pelgrom, maar na het lezen van “Kleine Sofie en Lange Wapper”, ben ik niet geneigd die te gaan lezen.
Gelukkig maakte The Tjong- King wel werk van fijne illustraties, die vond ik wel heel mooi, ook voor een boek dat bijna een kwarteeuw oud is.
Kleine Sofie en Lange Wapper Els Pelgrom en Thé Tjong-Khing.- Amsterdam : Querido, 1984.- 87p.: ill.- 90 214 7953 2