Er was eens een meisje, alleen in een donker bos. Zo donker als de donkerste nacht. Het lijkt wel of het meisje met haar hoofd onder de dekens ligt. Het werd nog donkerder in het hoofd van het meisje. In de verte hoort ze opeens ook haar grootmoeder zingen, en ze denkt aan haar mama en papa. En aan andere dingen.
Dit boekje doet me een beetje denken aan het sprookje "Het meisje met de zwavelstokjes". Ook hier merkt de ervaren lezer snel op dat het meisje in het donkere bos zal sterven, of zelfs al dood is. In een poëtische, heldere taal verwoord, met eigenlijk niet echt iets om erg bang om te worden. Het is alleen jammer dat jonge kinderen moeten doodgaan. Toch is dit verhaal helemaal niet triest, het gaat niet in op waarom en waaraan dit meisje doodgaat, het GAAT alleen over het sterven van dit meisje. En hoe ze dat beleefd. Maar verwacht geen dik boek, het is amper 32 bladzijden lang. Maar mooi! Eindelijk heb ik dit boekje gelezen, en heel graag gelezen.
Klein verhaal van de nacht / Paul Verrept.- Hasselt : Clavis, 2000.- 32p.: ill.- ISBN: 90-6822754-8 - 7+