Zo, "Het donkere paradijs" is uitgelezen. Zelfs als ik nu de nacht door zou gaan, krijg ik GEEN vier boeken gelezen in 7 dagen: morgen om 15u moet ik ermee ophouden. Lekker niet. Maar u weet het dan nu al: ik heb op 8 dagen geen 1500+ bladzijden gelezen. Wat ik wel weet, is dat ik verkocht ben. Ik begon prompt in "Lawaai dat nooit stopt", maar dat begint wat aarzelend, wat mij betreft. Laat Todd en Viola alsjeblieft de oorlog winnen. Alsjeblieft? Laat ze van hun Nieuwe Wereld iets moois maken. Ik merk erg veel parallellen op met voorbije oorlogen, en Ness weet levenslessen mee te geven zonder ze de lezer door de strot te rammen. Lessen in de liefde, trouw en dapperheid. Dat klinkt allemaal klef, maar dat is het geenszins.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten