Dora woont sinds haar moeder tien maanden geleden overleed, alleen met haar vader. Ze is bijna twaalf, en pubert flink. Deze combinatie zorgt in dit boek, dat Frank Pollet en Moniek Vermeulen samen schreven, voor grote conflicten tussen het uit elkaar gevallen gezin, of wie daarvan overblijven.
In haar dagboek, vormgegeven door lijntjespapier, schrijft Dora soms aan haar mama hoe het er thuis aan toe gaat, en dat ze haar erg mist. Ze vindt dat haar vader haar overbeschermt, misschien wel een gevolg van de dood van mama. Al haar klasgenoten mogen of gaan naar de scouts of met de fiets naar school. Sinds ze een keer gevallen is met de fiets, vindt haar vader dat te gevaarlijk. Naar de scouts mag ze al helemaal niet: haar vader vindt de leiding te jong en te onverantwoordelijk. Bovendien heeft hij het soms zo druk in de fabriek waar hij werkt, dat hij helemaal geen tijd overhoudt om er voor zijn dochter te zijn.
Dat klinkt allemaal alsof het leven van Dora kommer en kwel is. Dat heeft u dan goed gezien. Dit boek moet het hebben van zijn vorm: papa communiceert veel te vaak in post-it briefjes, en dat wordt ook zo weergegeven. Dora heeft een beste vriendin, Marie, en zij communiceren dan weer via hun smartphones en laptops. In het boek worden dat ook schermpjes.
Dialogen tussen vader en dochter komen aan bod, of tussen Dora en haar tante: zij kan enigszins wat rust brengen, en dat is goed voor het gevoel dat ik bij dit boek over hou: het is niet niets als je iemand uit je erg directe omgeving voor altijd moet missen, en tante Lo kan zowel Dora als Thomas tot rede brengen. Ze weet en ziet heel goed dat het gezin het moeilijk heeft. Dit gegeven komt pas echt helemaal uit de verf als blijkt dat Dora haar eerste BH nodig heeft: dat soort dingen koop je niet samen met je vader, als je er goed over nadenkt. Maar met wie dan wel, als je mama er niet meer is?
Het thema van dit boek is erg zwaar, en door de vorm wordt het erg licht weergegeven als geheel.
Jongeren die in een gelijkaardige situatie zitten, zullen zich aan Dora kunnen optrekken.
Haar gepuber wordt mij iets te expliciet weergegeven: Haar vader kan helemaal niets goed doen, hij wil friet halen als hij weer eens geen tijd heeft gehad om boodschappen te doen. Maar de frituur is gesloten, aldus een briesende Dora. Deuren worden dicht gekwakt, en er wordt in tranen uitgebarsten. De vorm van dit boek maakt echter veel goed. Die zal ook jongeren die anders niet tot lezen kunnen worden verleid, misschien aan het lezen krijgen.
Ik mis je, mams! / Frank Pollet, Moniek Vermeulen ; Joris Thys (ill.).- Wielsbeke : De Eenhoorn, 2016.- 171p. : ill.- 978 94 6291 118 5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten