zaterdag 22 september 2018

Otis / Martijn Niemeijer

Het tweede boek van Martijn Niemeijer is cool, grappig, mooi, spannend én schattig. Na "Wat niemand ziet", over Ros(wita) van tien die haar ouders in dubieuze omstandigheden verliest, doet Niemeijer haar verhaal enigszins over voor een oudere doelgroep.

Otis, 17, Nederlander met Antiliaanse roots. Hij woont samen met zijn moeder in een sociaal woonblok. Zijn vader heeft hij nooit gekend. Zijn moeder is erg veeleisend, en nogal een kreng. Ze wil niets liever dan door haar zoon bediend te worden op haar wenken. Als ze haar zin niet krijgt, gaat ze huilen, en beledigt ze haar zoon.

Otis wordt dit flink moe. Bovendien wil hij zijn school graag afmaken. En tot overmaat van ramp komt de driejarige Nuru op zijn pad, die bij Desi, een buurvrouw van Otis, niet is opgehaald door haar ouders. Hoe moet dat nu?

"Otis? Kan ik/zal ik je helpen?" is iets wat ik me tijdens het lezen van dit boek vaak afvroeg.

Otis is ondanks de schrijnende situatie waarin hij zich staande moet houden een schatje. Ik las nogal veel tegenstrijdige berichten over dit boek, maar zoek vooral zelf uit of je het met al die meningen eens bent. Ik raad je dit boek zeer graag aan.

Het boek gaat snel, en heeft veel personages, die vaak niet al te veel met het verhaal te maken hebben. De gebeurtenissen volgen elkaar razendsnel op, en zijn vaak nogal ongeloofwaardig. Maar volgens mij passen ze allemaal wel in de wereld van Otis.

Otis / Martijn Niemeijer.- Amsterdam : Leopold, 2017.- 256p.- ISBN 978 90 258 7230 4


Geen opmerkingen: