Het grote boek van kleine vampiers / Paul van Loon ; Hugo van Look

+

+

+

=

In “Het grote boek van kleine vampiers” zijn vier eerdere verhalen van Paul van Loon en illustrator Hugo van Look gebundeld.  Kees en Gijs, twee vrienden die we leren kennen in “Bang voor vampiers”, willen maar wat graag wraak nemen op Rik, de oudere broer van Gijs.  Rik leest een boek over vampiers, en hij vind zijn broertje nog veel te klein om zo’n eng boek te gaan lezen.  Daar is Gijs het totaal niet mee eens, en samen met Kees bedenkt hij een griezelig plannetje om zijn broer een lesje te leren.

In “De vampierclub” leren we naast de vrienden Gijs en Kees ook Lot kennen.  Zij kan niet erg goed opschieten met Gijs en Kees, en in vampiers gelooft zij al helemaal niet.  En dat is nu net wat Gijs en Kees in dit verhaal zijn: vampiers.  Echte.  Maar plotseling duikt Hugo op.  Hugo is echt bang voor knoflook en scherpe stokken…

“De meester is een vampier” mag je letterlijk nemen.  We maken kennis met leerlingen die in doodskisten slapen, en pas ’s avonds les krijgen.  Hugo is een buitenbeentje: hij overslaapt zich bijna altijd, heeft al vijf gaatjes in zijn oren, omdat de meester hem altijd moet wakker maken, en bovendien wil Hugo liever geen mensen bijten.  Al is het precies dat wat de meester van zijn leerlingen wil.

Vampiers zijn ook in deze bundel, en als je Paul van Loon een beetje kent, nooit zo eng als ze lijken.  Hugo geeft Pieke bijvoorbeeld veel liever een kusje dan dat hij haar zou bijten. Overdag gaat Hugo mee in haar rugzak.  Maar Hugo mag niet ontdekt worden, en zal doodgaan van daglicht.  Het liefst zou Hugo eigenlijk helemaal niemand bijten, maar hij moet van de meester.   

Fleur is een meisje dat in de ban raakt van een vampiertand in het gelijknamige verhaal, en ’s nachts wel érg enge dromen heeft.  Ze hoort ook een stem in haar slaap, die haar zegt dat hij haar zal komen ophalen…

Fleur is niet helemaal tevreden is met haar uiterlijk, en ze brengt uren voor de spiegel door.  Ze is ook helemaal niet zo populair op school, en heeft weinig vrienden.  Rond haar nek hangt een ketting met een vampiertand, al gelooft ze niet helemaal dat het een vampiertand is.  Op een nacht vergeet ze echter haar ketting af te doen, en wordt ze door de tand geprikt.  Algauw krijgt ze enge dromen, en wordt ze langzaamaan bleker en bleker.  Gelukkig is er Wouter, die veel over vampiers weet, en Fleur wil helpen.  Hij wil onder meer de spiegeltest doen.  Want als Fleur niet gelooft dat ze een vampiertand draagt, wil hij haar dat bewijzen: een vampier heeft geen spiegelbeeld, en een vampiertand dus ook niet. 

Paul van Loon hoeft niet meer te worden voorgesteld.  In “Het grote boek van kleine vampiers” zijn vier verhalen rond vampiers gebundeld, voor kinderen vanaf zeven jaar, die wel van actie en griezelen houden.  De illustraties zijn erg kleurrijk, Hugo van Look voorzag ook deze bundeling van illustraties.  Hij illustreerde ook de boeken die eerder afzonderlijk verschenen.  Met veel oog voor detail zien we hoe Gijs op zolder een cape gaat halen, of hoe hij zijn vampiertanden staat te  bekijken in de badkamer.  Over de bladzijden heen vliegen in zwart-wit, doorheen het hele boek vleermuizen rond.

van Loon is een kei in het vasthouden van de aandacht van zijn lezers.  Ook als ze te jong zijn om “De Griezelbus” of “Dolfje Weerwolfje” al te lezen.  “Het grote boek van kleine vampiers” is nét griezelig genoeg, en wanneer het eng wordt, weet van Loon dat om te buigen.  Wanneer de dag vol vampierplezier erop zit voor Gijs en Kees, in “De vampierclub”, en de lezer fijn mee gegriezeld heeft, zien we dat Gijs gaat slapen, maar niet zonder zijn teddybeer.  Ook humor is van groot belang in “Het grote boek van kleine vampiers”, en dat merk je op in kleine dingen.  Of  als Kees en Gijs, verkleed als vampiers, moeten binnenkomen van mama, bijvoorbeeld.  “Ja, mama, zegt de ene vampier”, “Ja, buurvrouw”, zegt de andere.  Deze ingrepen zorgen ervoor dat “Het grote boek van kleine vampiers” nooit te eng is. 

En wat is er eigenlijk aan de hand met de vampier die Fleur wil komen ophalen in “De vampiertand?”  Ontdek het gerust zelf, en sla als je het toch maar wat te eng vindt,  de tekening van de stem die Fleur in haar dromen hoort, gerust over.      Maar of het goed afloopt wanneer Fleur verlost is van haar vampiertand, dat valt maar af te wachten.  Want kistjes met tanden erin, die je in de rivier gooit, kunnen ook weer worden opgevist. 

Het grote boek van kleine vampiers / Paul van Loon ; Hugo van Look.- Amsterdam : Leopold, 2011.- Bevat : Bang voor vampiers ; De vampierclub ; De meester is een vampier ; De vampiertand.- 153p.: ill.- ISBN 978 90 258 5930 5 - 7+