De Boekenbeurs in november, waar ik in 1992 mijn eerste stapjes binnen zet, kost me dat jaar 100 frank. (€2,50)
Ik merk dat ik steeds naar jeugdboeken blijf kijken, en blijf zoeken. Dat ik ze als ik 16 ben anders lees dan toen ik 12 was.
En nu ik volwassen ben, kan ik de dubbele bodems zien, en ben ik maar wat blij te merken dat Jeugdliteratuur, Jeugdboeken een genre is met heel veel verschillende kasten, schuifjes, valse wanden, en weet ik wat allemaal nog meer.
“Maar dat is een kinderboek!” is een uitroep die ik maar al te vaak hoor. Vaak komt die uit de mond van mensen die nooit meer een kinderboek hebben gelezen sinds ze zelf kind waren. Het leuke is dat je hun mond kunt zien openvallen als je erin slaagt om hen eens om het hoekje te laten kijken. Dat hoekje waar geen stapels boeken je toegrijnzen, maar waar de boeken staan die dat ietsiepietsie meer aandacht zouden mogen krijgen, en die ze van harte verdienen.
Die stapels, dames, heren en kinderen, die vindt u wel vanzelf. Ze grijnzen je aan, en ze hebben meestal geen duwtje meer nodig.
Ik ben destijds met dit blog begonnen omdat ik op het net rond kinderboeken en jeugdliteratuur mijn gading niet vond. Ook toen bestonden ze al: een paar gekke mensen die met hun passie op het net opdoken.
Heel veel plezier, de komende tijd, met boeken waarin wordt gedanst, gegeten, gedronken, en waarin gefeest wordt. Of niet.
 |
| Het peperkoekenhuisje in De Efteling. Waar snoep en taart nooit veraf zijn. Of integendeel? |