“Gloei”, zo heet het nieuwe boek dat Edward van de Vendel en stripmaker Flo samen maakten.
Hun eerste samenwerking resulteerde in “Opa laat zijn tenen zien” uit 2008, en was een bundel stripgedichten, gericht op kinderen in de basisschool, waarop je niet uitgekeken raakte, en waardoor gedichten lezen misschien nog nét dat ietsje fijner werd.
Daarna volgde “Draken met stekkers”, en was ik meteen ook al compleet verkocht voor Flo’s dagboekstrips die hij nog steeds geregeld hier publiceert. Als je kijkt op http://www.doyouknowflo.nl, neemt deze duizendpoot je verder mee in zijn oeuvre.
In 2013 verscheen Flo’s eerste grapic novel die “Dansen op de vulkaan” heet, voor volwassenen.
Feestje van diversiteit
Nu is er “Gloei”: een boekwerk van maar liefst 496 bladzijden waarin Edward van de Vendel 21 jongeren interviewde. Het enige wat ze gemeen hebben is dat ze geen van allen hetero zijn. “Gloei” is mee daarom een feestje van diversiteit, kleur en verschillen. Geen van deze termen komt in dit boek geforceerd naar voor, en het is zowat het eerste boek dat zich met recht “divers” kan noemen. Diversiteit uit zich namelijk niet alleen in kleurverschillen. Alles waar je bij “diversiteit tussen mensen” aan kunt denken, komt aan bod: van die jongen die met reuma naar de paralympische spelen wil, over Joy en Emma die eindelijk kunnen zijn wie ze echt zijn, over iemand die fan is van Sneeuwwitje en al drie boeken heeft kunnen publiceren nog voor hij 18 was, of iemand die in de dierentuin werkt, en meeleeft met een eenzame leeuw, en ’s avonds als dragqueen optreedt.
Van alle markten thuis
“Gloei” laat ook zien dat Floor de Goede – Flo, echt van alle markten thuis is, en voor dit boek alle registers heeft kunnen opentrekken. Van lieflijke vogeltjes, over Sneeuwwitje die je slapend naar adem doet happen. (Of misschien niet, dat mag best). Hij maakte bij elk interview een illustratie in verschillende stijlen, waardoor dit boek ook een schitterend kijkboek is of kan zijn.
Elk interview heeft een andere kleur op de bladsnede, waardoor je gemakkelijk kunt zien wanneer een volgend interview begint, als je de inhoudstafel – even kleurrijk, hebt overgeslagen.
Toegegeven: de gedichten in dit boek bekoorden me niet helemaal, of misschien vergat ik ze gewoon te lezen, omdat de interviews in dit boek zo rijk zijn, in combinatie met de illustraties.
De personen die werden geïnterviewd hadden stuk voor stuk een boeiend verhaal te vertellen. Dit hele boek in één ruk uitlezen lukt daarom niet. Omdat je na elk interview even wilt blijven stilstaan bij wat er verteld werd, en hoe Edward van de Vendel de jongeren de tijd gaf om te vertellen wat ze wilden vertellen.
Eigen stem
Van de Vendel heeft een heel eigen stem, en kan die ook in deze interviews, die zowat in “spreektaal” werden opgesteld, of zo leek het, goed laten doorklinken, zonder dat dit storend is.
“Empathie met de wereld” is een zin die na het lezen van dit boek in mijn hoofd danst.
Alleskunner
Vond ik al dat Flo “Alles kan”, dan weet ik dat nu ook zeker van Edward van de Vendel. Want na “Gloei” las ik ook nog ‘Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt’ (“kijken waar je loopt!” – in het geval van het personage bij het gelijknamige gedicht, uit de handen van illustrator Martijn van der Linden).
En oh ja: “Het Bamboemeisje” is een graphic novel, met illustraties van Mattias De Leeuw, met wie van de Vendel eerder al “Dertien rennende hertjes” maakte. “Het Bamboemeisje” is in januari 2021 verschenen.
Gloei / Edward van de Vendel ; Flo.- Amsterdam : Querido, 2020.- 496p: ill.- ISBN: 978 90 451 2453 7
