De 5e boog / Dirk Nielandt

5 jongeren, zomervakantie, en elk een andere brief. En toch komen ze samen in een huis op Domein Bokrijk. Elke jongere heeft iets anders in zijn brief staan, dus wanneer ze met z’n vieren arriveren, hebben ze elk andere verwachtingen. Kato wil dolgraag musicals zingen, Tuur is een gamefanaat, Arne is Arne, en Babs houdt van avontuur. Cara, een exentrieke vrouw, die in een bakkershuisje op het domein woont, samen met Bakkestoe, haar buizerd, heeft hen naar het domein gelokt. Eens in de tweehonderd jaar, wordt Mordus, een moerasbewoner, die heel wat met het vuur opheeft, weer actief, en hij is dan in staat om alles rond zich te vernietigen. Met behulp van het boek, dat alleen de vijf uitverkorenen kunnen ontcijferen, omdat ze één ding gemeen hebben – hun geboortedatum – 5 mei – kunnen ze Mordus verslaan. Alleen … de vijfde kon door Bakkestoe nog niet gevonden worden… En welke rol speelt de smid van het domein?
Het boek begint heel klassiek: tijdens een zomervakantie zijn er jongerenkampen. Gepakt en gezakt komen Kato, Babs, Arne en Tuur in Bokrijk aan. Cara helpt hen algauw uit hun illusie: de brieven die de jongeren kregen over avonturenkampen, musicalstages of gamekamp waren nep, en ze zijn door haar gelokt. Omdat ze hulp nodig heeft.
Elk hoofdstuk vertelt verder waar het vorige hoofdstuk de spanning wist op te bouwen. Zo slaagt Nielandt er zeker in om zijn lezers geboeid te houden.
Vlotlezend boek, zonder al te populair taalgebruik om jongeren vast te houden. Hiervoor is het verhaal op zich krachtig genoeg, net als hoe Nielandt Cara als geheimzinnige “witte kracht” weet uit te werken. De strijd tegen goed en kwaad is me iets te expliciet, en de smid verwordt iets te snel tot algemene slechterik, en handlanger van Mordus. Hier was iets meer geheimzinnigheid op zijn plaats geweest. De smid zorgt er trouwens in zijn eentje voor dat het verhaal aan het eind gerekt wordt als een elastiek. Dat de jongeren maar niet lijken door te hebben dat de smid, die zichzelf omdat hij aanhanger van Mordus is, kan veranderen in een tuinman of een vlieg (de faunaten uit Harry Potter zijn hier niet ver weg, en het opsluiten van de smid/de vlieg, wanneer de jongeren met behulp van de vijfde jongen, Sam, die uiteindelijk toch is weten te ontsnappen aan de smid en Mordus, waar hij werd vastgehouden, komt letterlijk uit Harry Potters “De vuurbeker”.) – wordt ronduit lachwekkend, en zorgt ervoor dat het verhaal nodeloos wordt gerekt. Ik had de jongeren wel graag iets snuggerder gezien.
Behalve een vlotlezend avonturenverhaal – doorspekt met verliefde tieners en een paar magische elementen, , lijkt dit boek wel een reclamepamflet voor het Openluchtmuseum Bokrijk. Er is geen letter onbenut gelaten om ook het domein in de bloemetjes te zetten, en om aan de hand van een verhaal mensen te lokken, zo lijkt het wel.
De 5e boog: als vrienden voor elkaar door het vuur gaan / Dirk Nielandt.- Antwerpen : Manteau, 2010.- 231p.- ISBN 978 90 223 2560 5 - 11+