Opa trekt er met zijn kleinkinderen op uit naar zee. Ze hebben, rugzakjes en petjes, een luchtkrokodil, emmertjes en schepjes, kortom: ze zijn met z’n allen klaar voor een dagje zee. Daar gaan ze naartoe met de trein, waarop het zeer druk is. Opa neemt meteen de leiding: vandaag is hij generaal, en de kinderen zijn zijn soldaten.
Aangekomen op het strand, doet opa wat hij beloofd heeft, en hij trakteert met ijs. Hij heeft de kinderen op het hart gedrukt om zeker de plek waar ze op het strand zitten, niet te verlaten, zodat hij hen makkelijk kan terugvinden. Maar zal opa de weg naar hun plekje zélf wel kunnen terugvinden, liefst mét ijsjes? Bijbehorend zien we op een dubbele pagina een strandtafereel.
“Met opa naar zee” is een totaalpakketje. De prenten in kleur van Marja Meijer bieden dit keer wel meer dan wat enkel de tekst vertelt. We zien bij het vertrek dat oma bijvoorbeeld nog snel een kleinkind helpt om zijn rugzakje aan te trekken, en de was hangt aan de lijn.
De prenten stralen een en al vrolijkheid uit, en zo hoort het ook bij een dagje aan zee!
“Met opa naar zee” is iets avontuurlijker dan “Opa op de fiets”. Dat heeft te maken met opa die niet zo makkelijk de weg terugvindt, en met smeltende ijsjes. Wat mij betreft nemen de kinderen in “Met opa naar zee” meer het voortouw dan dat ze dat doen in “Met opa op de fiets". Boonen heeft hen hier iets meer body meegegeven.
Met opa naar zee / Stefan Boonen ; Marja Meijer.- Hasselt : Clavis, 2010.- Prentenboek.- ISBN 90 448 0823 0 - 4+