Zaterdag 14 april, in
de Openbare Bibliotheek Amsterdam (ObA)
Daar ging ik:
helemaal naar Amsterdam, als enige Belg, zo zou later op de dag blijken. (Waar
zitten de kinderboek minnende Belgen?!) De Belgen die samen met mij vinden dat
kinderboeken veel meer zijn dan “maar voor kinderen”. Ik weet namelijk best dat
ze er zijn. Alleen: niet vandaag. Het leek wel een Nederlandse Facebookvriendjes ontmoetingsdag.
Soms toch.
Maar: deze dag ging
niet over Facebookontmoetingen, al moet gezegd dat het internet ook nu een
fantastische uitvinding is: vroeger zou ik wéken tevoren bezig zijn om dingen
uit te zoeken op kaarten. Nu tik ik mijn bestemming in op de website van de
Nederlandse spoorwegen (en de Belgische, en 9292 punt nl, en dan krijg ik drie
verschillende reismogelijkheden.) Maar ok ok, daar ging deze dag OOK al niet
over!
Waarover dan wel?!
De tiende editie (die
eigenlijk de negende was, maar goed) van De Middag van Het Kinderboek, wederom
georganiseerd door auteurs Marco Kunst en Aby Hartog, ging dit jaar over woord
en beeld. Van het verfilmen van boeken, tot dat het helemaal niet nodig is om
in prentenboeken prenten te zetten… (en voor u gaat lopen roepen en tieren: ik
kom daar straks op terug.)
Zeepkisten
Ook waren er “zeepkistmomenten”,
waarop een auteur, leesbevorderaar, en personeel van de Schrijverscentrale iets kwam vertellen over iets wat hem of haar nauw aan het hart ligt, maar die
geen reclame mocht maken voor de eigen zaak.
Dus kregen we in vier
minuten een pleidooi over de noodzaak voor jongensboeken (want meisjesboeken
zijn soms klef enzo), werd “Lees je beter” in de kijker gezet, een website die
boeken bundelt die ziekte en handicap als thema hebben. Kijk eens wat verder
dan wat kinderen al kennen, en durf dat ook eens aanbieden, en hoe gaan we om
met mensen die zelf hun boeken uitgeven? Hoe kunnen ook zij toegang krijgen tot
onze organisatie? Ziedaar: elke spreker kreeg hiervoor vier minuten. En het
lukte ze nog ook!
Lezingen
Lezingen waren van Sjoerd
Kuyper, die ons meenam naar zijn boek “De Duik”. Hij vertelde dat Sanne Te Loo
naar Curaçao gestuurd werd om inspiratie op te doen voor de illustraties in het
boek. Hoezo illustraties? In een boek voor 10+? Waarom zou je een boek voor 10+
nog illustreren? Prentenboeken hebben eigenlijk ook geen illustraties nodig.
Als we echt goed voorlezen, kan een kind ook wel horen wat we bedoelen.
Zoals wij lazen als kind, zo wil je ook gelezen worden. Niet netjes met mes en vork, maar slurpend naar binnen.
Ja. Of?
Wat als we over
Curaçao schrijven, en dat boek vervolgens aanbieden aan kinderen en andere
mensen die nog nooit daar zijn geweest? Dan kunnen we beter wél beelden
scheppen! Net als bij prentenboeken! Of hoe prenten toch wel belangrijk zijn,
zelfs voor volwassenen. Maar prenten bij een boek zijn duur. Ook omdat een auteur
zijn royals moet delen met de illustrator.
Tamara Bos gaf een
lezing over het verfilmen van kinderboeken. Dan moet je soms toegevingen doen
en dingen uit het boek weglaten, of net dingen toevoegen.
Mij viel vooral op
dat Nederlanders als ze kinderboeken verfilmen, ze dat zeer goed doen, uit een
soort noodzaak van het maken. Het is best leuk om mee te krijgen hoe je van het
boek Dolfje Weerwolfje een film maakt, waarin je niet al te griezelig mag gaan
omdat je rekening moet houden met je publiek. (Laat ook je jonge publiek zelf
uitmaken wat het griezelig vindt?, denk ik dan) Maar goed.
Er is ook maar één
Pipi (Langkous). Dat ze er anders kan uitzien als iemand anders ermee aan de
slag gaat, dat is soms raar, en geeft ons dan een ander beeld van iemand die we
kennen. Of waarom teksten mét beelden wel belangrijk zijn.
Wat nog?
We kwamen te weten dat
Jan Paul Schutten en Floor Rieder aan een derde boek werken na “Het raadsel van
alles wat leeft en de stinksokken van Jos Grootjes uit Driel” en “Het wonder
van jou en je biljoenen bewoners”. Hoera! Het derde deel zal “Het mysterie van
niks en oneindig veel snot” gaan heten.
Live illustratie
Bij alles wat op
zeepkisten en verder op het podium gebeurde maakte Mylo Freeman live een
illustratie. Aan het eind van de middag was ze af. Ze wordt geschonken aan de ObA en zal een prominente plek krijgen in een van haar wijkbibliotheken.
