"Ik beloof dat ik een manier zal zoeken, hoe dat ook, om contact te nemen. Ik weet niet hoe het daar zal zijn, maar ik zal alles doen wat ik kan om er nog voor jou te zijn"....
Twee mensen, die uit twee heel verschillende milieus
komen. In normale omstandigheden zouden
zij elkaar nooit tegenkomen. Enkel hun
geboortedatum is wat hen verbindt.
Wanneer Anjelka, die uit eenvoudig milieu komt, en Christopher, die van
rijke afkomst is, zeventien worden, besluiten ze beiden te doen wat ze
eigenlijk nooit zouden doen: ze gaan hun beider verjaardagen vieren in de
discotheek. En dat terwijl Anjelka liever
in een bruin praatcafé zou vieren, en Christopher van zijn ouders een poolparty
zou mogen organiseren.
Zoals dat zo vaak gaat, is er in eerste instantie alleen
maar een blik tussen Anjelka en Christopher.
Beiden kunnen ze elkaar niet meer vergeten, ook al weet geen van beiden
zelfs maar hoe de ander heet. Of waar de
ander woont.
Christopher heeft de laatste tijd vaak last van
lichtflitsen, en af en toe verliest hij zomaar het bewustzijn. Maar de lichtflitsen en de ongevalletjes die
hem daardoor overkomen, zoals een val met de fiets, midden op een kruispunt,
blijven komen. Hij heeft de voorvallen
een tijd willen verzwijgen voor zijn ouders, omdat hij niet wil dat zij zich
onnodig zorgen zouden maken. Maar daar
beslist de laatste val met zijn fiets anders over, en Christopher zit sneller
dan hij had gewild in het ziekenhuis, waar de dokter hem het slechtst denkbare
nieuws meedeelt: hij heeft een moeilijk bereikbare hersentumor, en opereren zou
zeer riskant zijn. Zal Christopher zijn
meisje, van wie hij de naam nog steeds niet weet, nog terugzien voor hij
doodgaat? Hij beslist voor zichzelf dat
hij zoveel mogelijk wil leven, en doen wat andere jonge mensen doen. En zijn meisje terugvinden.
Ook Anjelka heeft niet stilgezeten: zij deelt haar diepste
zielenroerselen met haar beste vriendin Harsh, een flapuit en losbol, ook totaal
verschillend van Anjelka, die de rust zelve is, en meer het piekerende type
is. Maar net de verschillen tussen hen
maakt dat zij de beste vrienden zijn.
Ook Anjelka kan haar jongen niet vergeten. Wanneer ze elkaar op straat na een tijd terug
tegenkomen, is hun geluk groot.
Liefde op het eerste gezicht: volgens “Heaven can wait: reizigers” bestaat het. En Descamps weet hier een prachtige lovestory van te maken, ook al blijven er verschillen van stand tussen Anjelka en Christopher in staan: wanneer Christopher zijn Anjelka uitnodigt op een poolparty bij hem thuis – met eigen zwembad – voelt zij zich daar niet echt thuis. Ook Harsh, die van Christopher gerust mocht meekomen, is niet echt een hulp voor Anjelka. Zij leeft zich ten volle uit in het water, terwijl Anjelka zich staat af te vragen wat ze op dat feestje moet, en ze zou veel liever met Christopher alleen zijn. Maar hij is perfecte gastheer, en moet bij alle genodigden een beetje aanwezig zijn.
Anjelka weet ook na dat feestje nog steeds niets over het
doodvonnis dat over Christopher is uitgesproken, en intussen overkomen de
lichtflitsen Christopher almaar vaker.
Ook heeft hij het gevoel dat hij gadegeslagen wordt.
Tijdens een wandeling komen Anjelka en Christopher Jasper tegen, een etterbuil die het niet kon verkroppen dat Anjelka hem afwees tijdens haar verjaardagsfeest in de discotheek. Hij wil daarvoor nog steeds wraaknemen, en hij wil daar vooral zeer ver in gaan. Dit resulteert in een vechtpartij tussen hem en Christopher, die algauw het onderspit moet delven. Hierdoor komt hij in het ziekenhuis terecht, waar de dokter zijn toegesnelde ouders vertelt dat hij een nieuwe hersenscan zou willen uitvoeren. En zo beslist het lot – alweer – dat Anjelka te weten komt dat Christopher niet lang meer te leven heeft.
De liefde tussen hen mag dan nog zo groot zijn, de dood is sneller… Maar Christopher belooft Anjelka dat hij een manier zal zoeken om contact te houden, waar en hoe dan ook.
“Heaven Can wait: “Reizigers” is een zeer voorspelbaar
boek. Het is zelfs vrij voorspelbaar dat
er een tweede deel MOET volgen. Al is het
maar omdat je moeilijk afscheid kunt nemen van Anjelka en de anderen. Maar de voorspelbaarheid wordt vlot vergeven
door het thema dat “Heaven can wait: reizigers” biedt. Want men mag dan al niet weten wat er na de
dood gebeurt met mensen, Luc Descamps geeft een antwoord. Een antwoord dat nog geloofwaardig is
ook. Want Christopher had het juist,
wanneer hij dacht gadegeslagen te worden.
Het is de wereld naast de onze, het tweede kwadrant: een wereld waarin alles
harmonieus verloopt, en waar de wetenschap al veel verder staat dan hier. Mensen die aan het eind van hun leven zijn –
jonge mensen – zijn een zegen voor dat tweede kwadrant. We bemerken daar waar mensen vaak naar
hunkeren: een betere wereld, een mooiere plek, waar je thuis kunt komen. “Reizigers” weet hierop een heel mooi
antwoord te formuleren.
“Heaven can wait: reizigers” is ook deels een fantasyboek, zo u wil. Want het leven in het tweede kwadrant is er een van niet meer hoeven te eten, geruisloze voortuigen, en computerschermen, blauw oplichtende tabletten, wanneer mensen aankomen om “gewist te worden”, en zo alles uit hun “vorige leven” vergeten. “Reizigers” maakt ook duidelijk dat een auteur de baas is in zijn boeken. Want Descamps schetst het leven in het tweede kwadrant, dat vredig is en zonder conflicten, maar zonder veranderingen is niets nog boeiend: wanneer “Valdert” aankomt, verandert namelijk alles. Want de nieuw aangekomen mensen mogen dan al gewist worden, niets is onfeilbaar, ook niet in het tweede kwadrant. Emoties worden gewist, want ze staan in de weg van een harmonieus samenleven in het tweede kwadrant. Maar Valdert gaat hier al snel aan twijfelen. Dromen zouden ook niet mogen kunnen, want zo worden stukjes uit je vorige leven misschien terug opgehaald, waardoor je je zou kunnen gaan “inmengen”, of zelfs gaan “samensmelten”. Maar iemand uit het tweede kwadrant kan helaas nooit meer een lange tijd in kwadrant één verblijven, door luchtvervuiling zou hij of zij al snel opbranden. Maar Valdert droomt wel, en vraagt zich ook af waarom het hebben van emoties zo erg zou zijn. Makkelijker wordt het er in kwadrant twee voor hem niet door, zeker niet wanneer het bij hem doorsijpelt wie dat meisje is van wie hij in eerste instantie enkel de ogen herinnert.
Deze elementen samen zorgen ervoor dat de lezer“Heaven can wait”
toch absoluut wil uitlezen, en nieuwsgierig blijft naar wat volgt. Bovendien is het gegeven van grote liefde
tussen twee mensen hartverwarmend geschetst.
Het boek valt uiteen in drie delen, waar we in deel één “signalen”
kennismaken met Christopher en Anjelka.
In deel 2 dat “een nieuw leven” heet, maken we kennis met de regels in
kwadrant twee, en wat de gevolgen zijn van dromen, “samensmelting” en “inmenging”. Deel 3: “Twee werelden” focust op het
rouwproces, wat zeer expliciet, en in zeer directe taal uit de doeken wordt
gedaan. En op het verlangen om een
dierbare terug te zien.
“Heaven can wait: “Reizigers” is een tranentrekkerig boek,
een lovestory pur sang en met geweldige fantasy-elementen. Voor elke lezer wat wils dus. Een heerlijke leeservaring die doet verlangen
naar meer.
Heaven can wait: Reizigers / Luc Descamps.- Sint-Niklaas : Abimo, 2012.- 322p.- ISBN 978 90 5932 831 0 - 14+