zondag 14 juni 2009

Het grote reisdagboek van Kika en Bob / Vincent Bal en Colette Bothof

Dit boek is geen verhaal, maar heeft wel uitgewerkte personages, wat mij betreft: zij het dan een beetje oppervlakkig. Hoewel. Kika woont in het Brusselse Waterloo, en haar kat, Tijgertje, zit vast op de kerktoren daar. Ze belt de brandweer, of die haar niet kunnen komen helpen om Tijgertje te bevrijden. Maar dan, wanneer brandweerman Bob in de weer is om Tijgertje te bevrijden, en Kika daar staat op te kijken, worden beiden opgezogen, en vertrekken ze op wereldreis…
Dat zuigeffect had trouwens voor mij niet gehoeven, dat had men evengoed kunnen uitwerken, dat de wereldreis een geloofwaardiger begin had gehad.

Dit boek is opgevat als schrift, reisverslag, fotoboek. En wel met alles erop en eraan. Je komt ogen te kort om alles te zien, en alles te lezen. Ook de poes Tijgertje is niet maar één katje… (p.9: ik tel in één kat, drie katjes.) Het is ook te zien dat dit schrift veel heeft meegemaakt tijdens de wereldreis: vlekken, plakband waarmee foto’s vastzitten, getekende lovertjes met balpen, … Dit boek biedt kinderen een antwoord op Veelgestelde Vragen, over: hoeveel inwoners telt Mexico? Hoever zitten we van Waterloo af? Wat eten Mexicanen? Ik zei het al: je komt ogen tekort. Post-its, die iets moeten duiden, zijn duidelijk in schrijfmachineschrift gedrukt. Het dagboek moet het “geschrift” van Kika weergeven, denk ik. Dat is wel leuk, maar niet altijd even duidelijk. Je merkt ook dat het “gedrukt” is, en zo komen de letters vaak boven de lijntjes in het schrift uit. Maar het leuke is: je hebt wél personages. Kika is de kleine heldin, die alles durft, terwijl Bob haar een heel klein beetje moet leiden: hij is ouder, maar wel haar beste vriend.
De ijsberen in Groenland (p68), en eigenlijk alle dieren, zouden wat mij betreft wel iets meer “dier” mogen geweest zijn. Nu lijkt het erop dat men een stripverhaal heeft willen maken. Een krokodil in Australië: wordt eerst booskijkend afgebeeld (p.39), dat beeld heeft iedereen nu eenmaal van een krokodil, maar later blijkt zij afgericht en heel lief. (Hé?) Maar ik vond vooral het gegeven van “ik wil een echt schrift maken, met vlekken en alles wat erbij hoort (ezelsoren, plakband)” een heel geslaagd gegeven. Dit boek laat kinderen op een leuke manier kennismaken met de wereld. Jammer van het begin, dat echt onnozel overkwam, en niet had gehoeven.
Het grote reisdagboek van Kika en Bob / Vincent Bal & Colette Bothof.- Tielt : Lannoo, 2007.- 91p.: ill.- ISBN 978 90 209 7441 6