Het sprookje van Klein Duimpje kent u waarschijnlijk. Een klein jongetje, niet groter dan een duim, wordt samen met zijn zes broertjes, door hun ouders achtergelaten in groot bos. Nadat het een keer goed ging, en de jongens weer thuiskomen, gaat het de volgende keer wel grondig mis. De broodkruimels die Klein Duimpje nu strooide, worden immers opgegeten door de vogeltjes, en zo komen ze terecht in het huis van een mensenetende reus. Tot daar een erg ingekorte versie van het sprookje.
"Het geheime dagboek van Klein Duimpje" gaat verder in op wie Klein Duimpje is, en wat dat kereltje graag doet. Schrijven, bijvoorbeeld. En tekenen. Volgens dit boek is Klein Duimpje niet zo'n haantje de voorste, en wordt hij nogal eens gepest.
Grote, prachtige tekeningen, met veel oog voor detail en kleur, sieren dit dikke, goed in de hand liggend boek. En op die prenten is VEEL te zien. Zoveel, dat je dit boek niet zomaar even tussendoor kunt lezen.
Lechermeier en Dautremer maakten eerder het ook al bejubelde "Het grote boek van vergeten prinsessen."
Het geheime dagboek van Klein Duimpje / Philippe Lechermeier ; Rebécca Dautremer ; vertaald door Edward van de Vendel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten