Een realistisch "Hoofd vol rommel"

Het gezin van Silke heeft het moeilijk. Mama drinkt, en papa werkt lange dagen. Vaak is er als Silke thuiskomt van school, geen eten in huis, omdat mama niet kookt.

Silke wil vooral ook niet dat haar klasgenoten en de meester van haar problemen thuis afweten.
“Een hoofd vol rommel” is een realistisch boek op maat van achtjarige lezers, en wordt verteld in de ik-vorm, vanuit het gezichtspunt van Silke.

Hoewel het thema van een ouder die een drankprobleem heeft, erg zwaar is, stopt Koen D’haene er voldoende hoopvolle, positieve elementen in. Silkes familie heeft het moeilijk, maar ze proberen er wel te zijn voor elkaar. Er worden vrienden ontvangen, die ook weet hebben van de problemen van Silkes mama. Hierdoor is het boek niet louter en alleen een boek over een ouder met een drankprobleem.

Haar probleem wordt wél heel realistisch omschreven. Dat maakt het boek een harde noot om te kraken. Alle facetten van iemand met een drankprobleem komen aan bod. Silke is er vaak getuige van dat haar moeder dronken is, en vindt dat heel erg. Ook op school wil ze niet dat haar klasgenoten ergens van weten.

Na een gesprek met Johan, een psycholoog, begint Silke een dagboek. In het gedrukte gedeelte van het boek krijgen we te zien hoe het er voor mama aan toe gaat, en hoe Silke daarmee moet omgaan. In haar dagboek komen we in een soort van geschreven computerhandschrift te weten hoe ze zich echt voelt, en dat ze haar mama echt wel graag ziet, iets wat ze haar niet altijd kan tonen.

Silkes dagboek is ook een middel om tips mee te geven, die ze van de psycholoog meekrijgt, en die kinderen in een gelijkaardige situatie zeker zullen herkennen. Silke mag zich bijvoorbeeld niet schuldig voelen als ze plezier heeft. Of nog: het alcoholprobleem van haar moeder is een ziekte, en voelt als een muur waar ze niet overheen kan of naast kan.

Dat een dagboek een grote hulp kan zijn voor kinderen die het moeilijk hebben: het is met dit boek nog een keer bewezen. Anderzijds zou een echt geschreven lettertype Silkes dagboek authentieker kunnen maken. Ook dat je maar beter je vrienden kunt inlichten over het probleem van je ouder(s) is een belangrijk gegeven binnen het boek, ook al is dat erg moeilijk. Maar dat Silke dat uiteindelijk toch doet is treffend voor het positieve karakter dat dit boek uitstraalt. Want ondanks alles is “Een hoofd vol rommel” geen probleemboek geworden. Dat merk je aan het feit dat er wél mensen over de vloer komen, en dat ze wél weet hebben van het probleem, het wordt niet verzwegen.

De illustraties in zwart/grijs van Leen Van Durme zijn voor dit boek zeker gepast, en ze maken te tekst wat lichter verteerbaar. Koen D’haene heeft een knap verhaal geschreven voor kinderen vanaf het derde leerjaar, waar ook kinderen die niet weten wat een drankprobleem met mensen en hun omgeving kan doen, zeker iets mee kunnen. “Een hoofd vol rommel” is zeker een aanwinst voor de klasbibliotheek!

Dat het boek net 100 verhalende pagina’s heeft is ook mooi meegenomen voor kinderen die liever een dunner boek lezen. Het nawoord is dan weer meer voer voor oudere lezers, die meer willen weten. Hierin wordt op een heldere manier uitgelegd wat een drankprobleem met mensen doet.

Een hoofd vol rommel / Koen D’haene ; Leen Van Durme.-  Wielsbeke : De Eenhoorn, 2013.- 100p.: ill.- ISBN 978 90 5838 838 4.- 8+