De grootvader van Tom Naegels is bezig met zelfmoord plegen, in het ziekenhuis. Hij stopt met eten. De dokters laten hem begaan, omdat de wet euthanasie in zijn geval niet toestaat. Hij lijdt niet ondraaglijk genoeg. (Je krijgt er in dit boek zelfs een uitreksel uit de euthanasiewet bovenop) Ondertussen heeft zijn kleinzoon Tom een relatie met de Pakistaanse Nadia, en verslaat hij als journalist de rellen in Borgerhout, die ontstonden na de dood van Mohamed Achrak.Dit boek beukt. Het leert je te kijken. Het hele boek door denk je: welk standpunt neemt dit personage in? Ben ik daar als lezer iets mee? Het antwoord is even onduidelijk als het duidelijk is. Wanneer je als lezer denkt: “hé nee, zo zie ik dit of dat toch niet”, zit je een pagina verder, en krijg je de uitleg voor een gesteld punt. En eigenlijk is dat pijnlijk waar. Helemaal. Zonder ergens ooit maar opdringerig te zijn. Heerlijk boek. Misschien: moet je uit Antwerpen komen om het boek helemaal te kunnen volgen. Misschien: moet je je eigen kleine meninkje kunnen herzien. Misschien: moet je wat actueel was in 2002 in je achterhoofd hebben.
Los: Roman / Tom Naegels.- Antwerpen - Amsterdam : Manteau - Meulenhoff 2005.- 183p.- ISBN: 90 8542-008-3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten