Lelijke Lura heeft een flinke verkoudheid. Wanneer ze bij haar vriendinnen langskomt om te klagen over haar verkoudheid, merken ze op dat er in de krant (daar snuiten heksen hun neus in) iets staat over een wielerwedstrijd voor kinderen, in de buitenwereld. Lelijke Lura wil maar al te graag meedoen, met haar bezem wint ze zo. Maar haar heksenvriendinnetjes zien dit niet zo zitten. Lelijke Lura’s mama wil echter niet dat haar dochter alleen aan de wedstrijd deelneemt, en zo beslissen de heksjes toch om zich in te schrijven. Een voorwaarde: het voertuig waarmee deelgenomen wordt, mag niet van de grond afkomen…Geestig, fris boek. Ook in dit boek in de reeks viel me op dat niemand van de buitenwereld bang is voor heksen, dat ze gewoon deelnemen aan het leven buiten het heksendorp. Hun ouders vinden dit ook helemaal niet erg, en daarin verschillen deze boeken enigszins van andere boeken over heksen die met mensen in aanraking komen. Vijf andere teams doen mee: twee Chinese meisjes (die – klassiek gegeven - niets anders doen dan foto’s nemen. Zijn het overigens niet de japanners die hierom bekend zijn?) Ze praten ook zonder de R te gebruiken. Dit wordt een beetje uitgemolken. Maar dit element stoort verder niet in dit boek. Dan twee jongens met een jack aan waarop doodshoofden staan, hun hoofden zijn kaalgeschoren (de Bad Boys), een jongen met een autopedje (Zijn naam is Fredje, en dat staat wel leuk in dit boek: Fredje met zijn autopedje)
Verder is dit boek een beetje een verslag van een wielerwedstrijd met fraude (in dit geval omdat de organisator geen aandacht krijgt van de pers) De route die de kinderen moeten afleggen gaat trouwens onderandere over de berendries en de koppenberg. Net als in de Ronde van Vlaanderen. Dat is wel ok. Wel storend is het feit dat Lelijke Lura steeds op het punt staat te gaan niezen, en dit ALTIJD in het boek voorkomt: “ah, ah (alsjeblieft, of nog iets anders wat met a begint, soms niest ze echt) Maar dit is echt storend, en op de duur weet je het wel. De heksjes zijn na de fraudezaakjes (wegwijzers worden omgedraaid, iemand doet iets in het water dat de deelnemers drinken, zodat zij erge diaree krijgen, Fredje krijgt die kraaienpootjes in zijn voeten (“Ik dacht even aan echte kraaienpootjes”, zegt een heksje), en bloedt daardoor hevig. De heksjes verdenken altijd de Bad Boys, tenslotte staat dat voor slechteriken, en met kaalgeschoren hoofd en leren jack aan, is het niet moeilijk om dat als lezer meteen te denken. Tot dit verhaal een ander einde heeft, en de organisator schuld bekent! Dat hebben de heksjes weer fijn opgelost!
Geen giller, dit boek, maar niet slecht.Heksenrace /Guy Didelez ; illustraties van Harmen van Straaten.- Hasselt : Afijn, 2006.- 86p : ill.- ISBN: 90 5933 087 0 – 978 90 5933 087 0