Stel: je bent in 1998
begonnen in het eerste boek van zeven dat de Harry Potterreeks zou gaan
bevatten. JK Rowling hield er na zeven
boeken over haar tovenaarsleerling mee op, en pende daarna nog een paar spin-offs
bij elkaar, zijnde een paar schoolboeken die je ook in de boeken kunt
terugvinden, maar nu ook echt kunt gaan lezen. Net als “De sprookjes van Baker de Bard”: over
sprookjes die tovenaars aan hun kinderen voorlezen. En toen zat de reeks er echt op,
pottermore.com niet meegerekend.
Toen kwam Suzanne Collins met
haar Hongerspelen op de wereld afgestormd, en ook die boeken heb je verslonden.
En dan?
Wat moest je dan? Katniss geen
felle griet vinden, dat is geen optie. Katniss IS namelijk gewoon een geweldige
meid met haar op haar tanden. Los
misschien van het feit dat “De Hongerspelen” het beste, meest beklijvende deel
van de drie blijft, waarna nog “Vlammen” en “Spotgaai” verschenen. En laten we wel wezen: “Vlammen” was nog best
ok, maar eigenlijk al “nog meer van hetzelfde”, en “Spotgaai” was er eigenlijk
een beetje teveel aan.
Je zou kunnen stellen dat
Lauren DeStefano met haar te vervolledigen “The Chemical Garden Trilogie” een
antwoord heeft willen formuleren op de vraag wat je zou kunnen lezen als je
Harry en Katniss maar moeilijk uit je systeem krijgt.
Vergeet Harry en Hermelien,
al hoeft dat niet persé, want Harry is een beetje een onvergetelijke knul. En vergeet Katniss toch maar, ook al is ook
dat geen makkelijke opgave, en eigenlijk hoeft ook dat niet. Als je dat toch doet, omdat je nieuwsgierig
geworden bent, misschien, kan ik je DeStefano’s personage Rhine aanraden.
Rhine is zestien. Ze is mooi, jong, en ze woont in Manhattan. Niks nieuws onder de zon, zegt u? Ook niet als je weet dat Rhine nog maar vier
jaar te leven heeft? Want Manhattan, New
York, en bij benadering de Verenigde Staten, dat is het enige overgebleven
continent. En we bevinden in misschien
wel de 22ste eeuw. Dat merk
je onder andere door de televisieprogramma’s waar de meisjes in het landhuis
naar kijken, die spelen in een tijd dat kanker een dodelijke ziekte was, en
deze ziekte komt nu niet meer voor, vertelt Lauren DeStefano. Een virus zorgt er nu echter voor dat mensen niet ouder worden
dan twintig voor meisjes, en vijfentwintig jaar voor jongens. Dus is tijd kostbaar.
Ergens in een landhuis, woont
Meester Vaugn. Meester Vaugn is iemand
uit de eerste generatie, en zij werden/worden nog wel “normaal oud”: dat wil zeggen
dat hij wél nog rustig 80 jaar en meer kan halen. Maar voor de jongeren is het te laat. Meester Vaugn heeft Verzamelaars over het
hele land. Zij roven meisjes weg van
huis, om hen op te sluiten op Meester Vaugn’s landgoed, dat in Florida ligt. Daar moeten soms heel jonge meisjes huwen met
Linden, de zoon van Meester Vaughn.
Linden
is Huisheer. De meisjes die ontvoerd
worden zijn Cecily, die dertien is op het ogenblik dat ze in het landhuis wordt
opgesloten, en is opgegroeid in een weeshuis. Daartussen zit Rhine, van zestien, en
tenslotte Jenna, die al achttien is op het moment dat ze wordt opgesloten. “Verwelken” begint wanneer de meisjes aankomen
in het landhuis, opgesloten in een donkere vrachtwagen, waar ze door iemand die
ze maar matig kunnen zien, worden gekeurd. Wanneer ze niet voldoen, worden ze
doodgeschoten, en dat is wat er met Jenna’s zussen gebeurt.
In dat landhuis is niets wat
het lijkt, en alles is er illusie, zo blijkt, zelfs de dolfijnen en walvissen
in het zwembad. Maar voor Cecily, die
opgroeide in een weeshuis, zoals gezegd, is het de hemel. Dat kan moeilijk anders, als je daar ook maar
af en toe naar buiten mocht.
Dat drie meisjes één man
moeten delen, vinden ze niet eens zo vreemd. Wat de meisjes wel heel erg vinden is het
verplichte karakter van dat huwelijk, en de verplichting om op dat landgoed te
moeten blijven. Want Meester Vaugn heeft
macht. Alle macht. Ook over zijn zoon, die eigenlijk slechts een
marionet is, en zelfs niet weet dat zijn bruiden er helemaal NIET van dromen om
bruid te worden. Linden is dan ook NIET
degene waarvan de meisjes echt bang moeten zijn, zo merkt Rhine algauw. Maar ze merkt ook dat ze niet iedereen zomaar
kan vertrouwen. Rhine wil zo gauw ze
weet heeft van de gruwelen in het huis, maar één ding: ontsnappen. Wie speelt welk spel? De waarheid heeft in “Verwelken” vele
bochten, maar komt zonder krampachtig over te komen, tot een eind. “Verwelken” is een razend spannend eerste
deel, dat doet verlangen naar meer. Maar
het blijft afwachten of deel 2 en 3 dezelfde spanning en kracht zullen kunnen
houden.
Verwelken / Lauren DeStefano
; Esther Ottens.- Houten: Van Holkema & Warendorf, 2011.- 351p.-
oorspronkelijke titel: The Chemical Garden Trilogy: Wither.- (The Chemical
Gardentrilogie ; 1).- ISBN: 978 90 475 1668 2 - 15+