1860: Paulien is elf. Haar broer en vader werken in de mijn in Charleroi. Wanneer haar broer een ongeluk krijgt, moet Paulien hem onmiddellijk vervangen...Een prachtig, klein verhaal over het leven van arme mensen rond 1860, als de mijnen nog volop open zijn. Kinderen moeten er vaak vanaf heel jonge leeftijd al werken. Dit boek geeft je een inkijk. Maar het is allesbehalve "documenairisch" opgevat. Paulien staat er, als klein meisje van elf, die niet weet wat ze moet verwachten wanneer ze haar broer moet vervangen. Wel heeft ze de vreselijkste verhalen over de vreselijkste verminkingen die de mijn in petto heeft, gehoord. Toch moet ze mee. Je voelt als lezer de donkerte, de onzekerheid, de honger en dorst. Wanneer de staking waarvan sprake is, voor een hoger loon, uitbreekt, en Paulien en haar vader en nog enkele anderen, niet meedoen, gebeurt er een zeer zwaar ongeval. Veel kompels verdrinken. De lezer volgt mee hoe het de paar niet-stakers vergaat. Het slot van het boek bezorgt me, ook na jàren, een krop in de keel. De personages leven, ze staan met verve beschreven. Kort en goed, is hier van toepassing.
Voor Paulien / Paul Kustermans.- Averbode : Altiora, 1995.- 94p.- ISBN 90 317 1150 0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten