vrijdag 28 december 2007

Zoo der zinnen, zondag 15 mei 2005

Ik heb sinds 1 mei 2005 een abonnement op de Zoo onder het motto: "ach, de beestjes moeten ook eten." Maar verder is het ook wel een luxe om de Zoo te kunnen uitwandelen, en als ik terug binnen wil, gewoon mijn abonnement te tonen. Heerlijk.
Maar goed. Vandaag stond de Zoo in teken van "de letteren" - ahum. Een organisatie van Zuiderzinnen. Ik vond Zuiderzinnen al niet zo fijn, het was net niet vervelend, al dat volk toen, die eigenlijk niets kwamen doen dan "heb je mij gezien?".
Hier in de Zoo was dat een beetje anders. Veel mensen met minstens evenveel (jengelende) kindertjes, waarvan het mij een raadsel is wat die bij sommige "lezingen" kwamen doen.
Ben wel nog mensen tegengekomen die ik in geen tijden meer gezien had, en het was een erg fijn weerzien.
Om 13 uur droeg Els Dottermans het gedicht "Sebastiaan de spin" voor. Voordragen, niet meer dan dat.
Om 14.30 besloot ik dat ik Marc De Bel (de mens intrigeert mij, al weet ik echt niet waarom) wel wilde zien. Hij kwam uit Het Ei van Oom Trotter het stukje voorlezen, over het krokodillenei dat moet uitkomen. Dat stukje is al zovaak voorgedragen dat het saai was. Ach ja. Mensen naast mij (en dat is WEL jammer, want ik vind: "Leve de boeken! en Leve de combinatie met de beestjes!") Mensen met kindjes die oud genoeg waren om De Bel te kennen: "nu gaan we naar de zeeleeuwen kijken! Ja!" Was dat effe een teleurstelling dat die show net afgelopen was... Ze dropen dan maar af. En ze bleven dus niet voor Marc De Bel, hoewel dat WEL zou mogen. Ach, maar ik vond het dus niet zo veel soeps.
Soit.
Anne Provoost in "De Vertelgrot" (welke grot? Een open plekje onder een GvA tentje? Is dat een grot? Blijkbaar)
15 uur. Zonder inleiding of wat ook, begint ze voor te lezen uit een pasgeschreven stuk boek (hoop ik). Geen inleiding, daar staat Anne, en ze leest haar tekst af. De tekst is mooi, maar achteraf hoor ik een jongen zeggen: "oef, het is gedaan." Luc Huybrechts komt langs, en vraagt Anne waar ze was, ze was niet optijd. Dat was ze wel. En nog stipt ook. Vrijwel de enige die stipt optijd begon. Pff.
Maar de beestjes! Die zijn wel leuk. Een klein Yakje moet de fles, bijvoorbeeld. Dat is telkens leuk om zien, een "klein iets" dat moet bijgevoerd worden. Gelukkig waren die er nog, de dieren.