Ik blijf gewoon dromen van ... / Katrien Vandewoude

Rune, een dromerige jongen, houdt van muziek, en van mama en papa. En van Marie. Marie, die gouden haren heeft, en al noten kan lezen, en pianospelen. Toch zitten ze samen op pianoles. Ze raken aan de praat, worden vrienden. Maar Marie heeft het thuis niet gemakkelijk. Haar ouders staan op het punt om uit elkaar te gaan, en Marie heeft het daar heel moeilijk mee. Rune probeert dit te begrijpen, maar heeft het ook moeilijk met de manier waarop Marie hier met hem mee wil omgaan. En dan krijgt Marie van haar vader een raskat: Aladin. Nu heeft Rune helemaal afgedaan… En wat is verliefd zijn? Is Rune verliefd op Marie? Zelf beslist hij dat dit niet zo is, dat ze gewoon een goeie vriendin is.

In een poëtische stijl vertelt Vandewoude het verhaal van Rune en Marie. Ze slaagt erin om haar personages te scheppen naar hoe zij die ziet, en niet hoe pakweg een achtjarig kind “het fijn zal vinden om te lezen”, met “coole bewoordingen” en stopwoorden om populair te zijn.

Rune heeft in zijn achterhoofd mooie zinnen zitten, die ook in het boek staan, en die tot nadenken kunnen stemmen. “Soms onthoudt je meer, dan je wilt vergeten”, of “missen is fout, vergeten is nog veel erger, maar vergeten is makkelijker.”

Door het verhaal in de ik-vorm te vertellen vergroot de betrokkenheid van de lezer.

Het ontzettend jammere is dat dit boek is uitgegeven in de “Lollipop” reeks, “verhalen voor meisjes vanaf acht jaar: speelse verhalen boordevol avontuur en spanning”. De cover nodigt kinderen die eens iets anders willen lezen dan vlotte avonturenverhalen niet uit, vrees ik, om dit boek te lezen. En dat is nu net wat dit boek wél verdiend: om ook door jongens gelezen te worden. Het hoofdpersonage in dit boek IS tenslotte ook een jongen. Ook dat is een fris gegeven. Jongens die van pianospelen houden, of van muziek, of een ander instrument dan een piano… mogelijkheden zat. De cover staat vol roze, we zien een turquooize piano, en in wat een notenbalk zou moeten zijn staat nog eens met dikke letters “Lollipop”. Het boek heeft het uitzicht van een ruitjesschrift, zoals je die op school tegenkomt, met hartjes en smileys erop. En een koffergrammofoon en godbetert een cassettebandje! Een cassettebandje! Dat hebben kinderen die dit boek nu moeten lezen misschien van hun leven zelfs nog niet gezien. Zorg dan voor elementen van nu, op de cover? Een MP3 speler, een cd?

Ik blijf gewoon dromen van… / Katrien Vandewoude.- Hasselt : Clavis, 2010.- 80p. (Lollipop).- ISBN 978 90 4481240 4.