Reeds als jong meisje weet Jeanne Devos dat ze iets in India wil doen. Ze komt uit een geëngageerde boerenfamilie in het Leuvense, en heeft vijf broers en zussen. In “Zuster_Jeanne @ Godmail . com” lees je haar verhaal in een verrassende vorm, door Herman van Campenhout. Uiteindelijk wordt Jeanne zuster bij de Zusters van de jacht, en heel langzaamaan komt haar droom uit: vrouwen in India helpen, helpen om hen een beter leven te geven, maar waarbij ze vooral vindt dat ze het zelf ook moeten doen. Ze is gids, maar legt hen niets op. Ze is helper wanneer meisjes bij haar komen vertellen dat ze verkracht werden omdat ze in hun huishouden waar ze voor een hongerloon moeten werken, hun mond durfden open doen. Nee, Zuster Jeanne is geen zuster die haar leven in een klooster slijt, en haar leven leest als een novelle en warm familieverhaal.
De manier waarop Campenhout zijn boek aanpakt, is zeer verrassend, je krijgt als lezer namelijk haar verhaal in de vorm van e-mails. Achterin het boek staan Van Campenhouts bronnen vermeldt, en blijkt uiteraard ook dat hij ook wel “van man tot vrouw” gesprekken zal gevoerd hebben met Zuster Jeanne. Maar door het boek de vorm van e-mails mee te geven, ligt het bereik van het boek waarschijnlijk hoger, en dat is precies wat zowel Van Campenhout als Devos verdienen.
Vaak is de toon van Van Campenhout nogal naïef te noemen in zijn vraagstellingen, ook al is dit boek bedoeld voor prille tieners, en vindt hij misschien dat het wat eenvoudiger moet, of wil hij in de huid van een twaalfjarige kruipen. De woorden als “super” (ik vind het super dat je zoveel tijd wil vrijmaken voor het beantwoorden van mijn vragen) vallen wat uit de toon, zeker bij de grande dame die Zuster Jeanne toch wel is. Fijn of aangenaam zouden hier beter passen, de toon wordt meteen ook respectvoller dan moderne krachtwoorden als super, al zal super wel meer jongeren aanspreken. Anderzijds kan de soms naïeve toon ook minder grage lezers over de streep trekken en dat is dan weer een mooie verdienste. (“Wil je daar iets meer over vertellen?”) ging over waarom mensen Zuster Jeanne weleens de Vlaamse moeder Theresa noemen.En toch: Herman Van Campenhout IS geen twaalfjarige, en moet zich aldus zeker ook niet zo opstellen. Zijn boek zou een minder naiëve toon mogen hebben.
De antwoorden van Zuster Jeanne zijn uitgebreid en bieden een open blik voor lezers van “Zuster Jeanne @ Godmail . com” en maken die simpele vraagstelling van Van Campenhout, helemaal goed.
Op grijze bladzijden in het boek kan de lezer meer informatie vinden over het werk waarover Zuster Jeanne vertelt, en waar ze mee bezig is. Deze verduidelijkingen zijn helder verwoord in eenvoudige taal, zonder naïef over te komen, en bieden meerwaarde aan dit boek.
Eerder in deze reeks boeken “godmail” verschenen boeken over Grootste Belg Pater Damiaan en de evangelist Marcus.
De uitgeverij gaat zich te buiten aan onzorgvuldigheden wat de vorm van dit boek betreft. Over de cover valt niets te zeggen, rozige “pixels” en een “computerlettertype” voor de titel en de naam van de auteur, geven al een beetje mee wat de lezer kan verwachten, Godmail is duidelijk met de bedoeling om het boek uit mails op te bouwen. De zuster zou iets duidelijker op de cover van toch wel een “eigen boek” mogen, nu is de foto nogal wazig te noemen.Kijken we naar de “credits” bij de vormgeving van Klaas Demeulemeester, die instond voor de cover, zien we bij wie het beeld bezorgde niets of niemand staan. Dat is een onzorgvuldigheid waarover ik als boekenliefhebber echt val. (Beeld : ) Ook de leeftijdsaanduiding is aan de binnenkant van het boek “vanaf 13 jaar”, waar die op de achterflap “vanaf 11 jaar” is. Een beetje zorgvuldigheid zou mogen.
Zuster_Jeanne @ Godmail.com / Herman Van Campenhout mmv Zuster Jeanne Devos.- Sint-Niklaas : Abimo, 2010.- 124p.- ISBN 978 90 5932 684 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten