De Vindeling van Wammerswald / Stefan Boonen ; Tom Schoonooghe

Een mooie dag, in het fictieve dorpje Wammerswald.  Plots is ze daar, zomaar aangespoeld op het strand in Wammerswald.  Een meisje dat haar naam vergeten is, met alleen een rode koffer.  De mensen in het dorp noemen haar dan maar “Vindeling”. Stilaan gaat ze zich thuis voelen op haar eigen plekje in Wammerswald aan het strand, in haar zelfgebouwde hutje, en haar wiebelwankeltoren van autobanden, die ze gebruikt om op te zitten.  Maar wie IS dat meisje?  En een kind alleen, dat kan eigenlijk niet, ze moet toch bij iemand wonen?  Bij de bakker, die elf zonen heeft?  Of bij Grote Jos in de garage?
Stefan Boonen is van vele markten thuis: hij schrijft boeken voor eerste lezers, avonturenverhalen over Elvis De Draak voor kinderen vanaf een jaar of acht, prentenboeken over dappere konijnen en wolven voor kinderen vanaf zes jaar, en een boek over zelfdoding vanaf twaalf kan ook. 
Met “De Vindeling van Wammerswald” levert Boonen, samen met illustrator Tom Schoonooghe, nu zelfs een sprookje af, dat liefst door zoveel mogelijk mensen gelezen wordt.  Dat komt omdat het gewoon een erg goed verhaal is, waar met liefde aan gewerkt is.  Dit merk je onderandere aan de naamkeuze van de elf zonen van de bakker, die niet Pier of Pol heten, omdat het cool is om een bakker elf zonen te laten hebben die allemaal een naam moeten hebben, bijvoorbeeld. 
Boonens elf zonen van de bakker, die gehuwd is met Rosa, hebben namen als Titus en Jozef, Zebbe, Finn, om er enkele te noemen.  De rest van de namen mag u zelf gaan ontdekken.  De personages zijn niet vlak, en goed uitgewerkt, met een jong lezerspubliek voor ogen.  En toch kunnen ook volwassenen erg van dit boek genieten.  Dat heeft te maken met het feit dat Boonen echt weet hoe hij een verhaal moet vertellen.       
“De Vindeling van Wammerswald” is een fris en gezellig verhaal, dat zich ook laat voorlezen aan jongere kinderen.   Zelf lezen kan al als je acht bent.  Voorin het boek zit een lijst met alle personages die in Wammerswald wonen.  Dat lijstje is fraai vormgegeven, net als de rest van het boek, door Peer De Maeyer.  De hoofdstukken worden opgedeeld met cijfers én titels, die in grote krullerige letters in rood worden weergegeven.  De cijfers baden in bloemetjes. 

Schoonooghe's illustraties – gemaakt met onderandere kleurpotlood en verf  - in kleur  doen soms aan kindertekeningen denken.   Maar dat neemt uiteraard niet weg dat Schoonooghes stijl erg herkenbaar is.
Helaas zit er een kanjer van een fout in het boek, en dat is erg jammer, ook als je als illustrator je lezers/kijkers zelf aan het denken wil zetten.  Volgens Stefan Boonen is zijn Vindeling iemand met krullend haar, terwijl Schoonooghe van haar een meisje maakt met lang stijl haar, waarin geen krul te bekennen valt.  Dat is erg jammer.

Misschien moet Boonen toch nog denken aan een vervolg op “De Vindeling van Wammerswald”.  De verhaallijn rond Vindelings tante, die een uiterst slecht mens is, en gelukkig niet in Wammerswald woont, is wat mij betreft niet helemaal af.  Dit boek begint met de Vindeling die aanspoelt, en langzaam komt de lezer wel iets over haar te weten, en Boonen houdt er de spanning goed in.  Waarom woonde dat kind bij haar tante?  Tussen de regels valt dit wel te lezen, maar er zit volgens mij nog stof genoeg rond “De Vindeling van Wammerswald” voor een – liefst even mooi – vervolg!

De Vindeling van Wammerswald / Stefan Boonen ; Tom Schoonooghe.- Antwerpen : Manteau, 2011.- 168p.: ill.- ISBN 978 90 223 2597 1