Ik zei het al: toen ik nog een tienerkabouter was, volstond
een halve dag boekenbeurs, al vond ik dan zeker niet dat je je tijd er moest
verdoen met het eten van taart. Want de boeken, die bezorgden me ook toen al
voldoende geestrijk voedsel. Wat is dat trouwens toch met mij, dat ik mijn
boekenliefde steeds vergelijk met eten? Misschien omdat, wanneer ik echt een
goed boek lees, wel eens (dom)weg vergeet te eten. Om dan ’s avonds op te
merken dat ik een wolf met honger goed kan begrijpen.
Zoals ik gisteren aangaf, het is 23 jaar geleden sinds mijn
allereerste Boekenbeursbezoek. Als je er binnenkomt, valt het meteen op – OK,
denk de warmte en de massa mensen even weg – het ruikt er naar nieuwe boeken.
Het ruikt er desondanks naar verse inkt op vers papier. Dat moet ongeveer de
lekkerste geur van de wereld zijn.
Liep ik toen gewoon te kijken en even “hallo” te zeggen
tegen deze of gene auteur (die 23 jaar geleden op nog een beetje meer sympathie
van de Boekenbeursbezoeker kon rekenen: de BV’s hebben de echte auteur zijn of
haar plaats ingenomen.)
En toch: Kinder- en Jeugdliteratuur zijn al heel erg lang
mijn lust en mijn leven, en ik heb dit blog nu tien jaar, of toch bijna. In
november-december volgend jaar geef ik een verjaardagsfeestje voor mijn blog.
Dan wordt ie tien. Dat is lang, in internettermen, hoor ik. Ja, maar de liefde
voor het (betere) jeugdboek is dat ook al lang. Dus hebben die twee een perfect
huwelijk.
Dat is de reden dat ik deze tijden bijna elke boekenbeursdag
wel met IEMAND sta te praten, of op de koffie ga. Om te zeuren, of om vrolijk
te worden van het thema van de Boekenbeurs dit jaar. “Kinder- en
Jeugdliteratuur: volwassenen toegelaten” (het zou er aan moeten mankeren!) En
om koffieverslavingen te bedwingen. Want ook dit is redelijk veranderd: eten
moet. Liefst in gezelschap. Want eten kan, met dat abonnement (wat een
héééérlijke uitvinding is!), waardoor ik extra tijd heb.
Tijd die ik als ik
maar één dag zou komen, mezelf niet zou gunnen: ik heb haast! Ik wil veel zien!
En ik moet die en die even dag zeggen. Waarna je merkt dat je die of die dan
weer NIET gezien hebt. Dus nee, bijna 12 dagen boekenbeurs is net geen luxe.
Deze fijne dame heet Twiggy Bossuyt en schreef volgende fijne boeken:
- Ik ben genoeg (12+)
- Dante danst oma blij (5+)
- De heksen van Macbeth (9+)