In 1992 ging ik voor het eerst een halve dag naar de Boekenbeurs. Zot van de Topboeken, bij Altiora Averbode, die toen nog een gi gan tische stand had op de Beurs. Nu is Altiora Averbode bijna niet meer, of toch niet meer met boeken. Haar plek is nu ingenomen door Pelckmans/Abimo. Deze laatste had tot een jaar of vier geleden een onooglijk klein standje achterin zaal één. Zo zie je maar.
Tijden veranderen. Ik verander, want ik ben 23 jaar ouder dan toen ik voor het eerst naar de Boekenbeurs ging. In 1992 kostte een dagticket 100 Belgische Frank. U leest het goed: Voor €2,50 kon je een dag naar de Boekenbeurs. Je had nog budget voor een boek! Langzaam ging de prijs, jaar na jaar de hoogte in. In 2015 betaalde een bezoeker die één dag wilde Boekenbeursen tot 10 Euro voor zijn ticket. En dan heeft diezelfde bezoeker nog geen boek gezien. Nee, dan is een abonnement stukken voordeliger: 12 dagen Boekenbeurs kosten mij per dag exact één dagticket van 23 jaar geleden.
Misschien is het toch tijd om de prijzen van de tickets te herbekijken? Anderzijds: de bioscoop kost een bezoeker evenveel, en hij heeft maximum 3 uur vertier. Niet dat ik dat niet opmerk: mensen die het na twee uur op de Boekenbeurs al voor bekeken houden. Dan is een ticket wel héél duur.
Maar! Genoeg gezeurd, de planken zijn doorgezaagd!
Want laat er geen twijfel over bestaan: ik ben moe, wat zeg ik: doodmoe, en misschien zegt u dan tegen mij: ga dan geen twaalf dagen Boekenbeursen? Wél, dat kan ik niet. En zeker dit jaar niet, als je weet dat het centrale thema dit jaar Jeugdliteratuur is! Mijn lust, mijn grote liefde, mijn leven! Elke dag was er wel iets te lezen, te kijken, en te doen. Want ik ben fan, fan van de Boekenbeurs. Ik bracht er mezelf zelfs niet toe om me te ergeren aan BV’s. En dat wil wat zeggen. Misschien waren ze gewoon in mindere mate aanwezig. Dat zou kunnen.
Voor het eerst…
Ging ik vanaf dag één naar de Boekenbeurs. En al had ik me voorgenomen om een plan te maken van hoe ik mijn vakantie zou doorbrengen, dat voornemen is mislukt. 31 oktober. Buiten schijnt de zon, en dat is niet goed voor de Boekenbeurs. Dan blijven de mensen weg, maar heb ik samen met andere boekengekken, het rijk voor mij alleen. Letterlijk. Er is tijd zat om te snuisteren, te kijken, en zelfs Urbanus, die een filmpjessessie over zijn figuurtjes Mieleke, Melleke en Mol aan elkaar praat, kan mij bekoren. Al is dat laatste niet moeilijk. Ik heb meer dan één boon voor Meneer Urbanus. Zijn humor is misschien voor sommigen goedkoop, maar u vindt maar wat u vindt te moeten vinden. De humor in Mieleke, Melleke Mol is voor kinderen, dat is zeker, maar Urbanus weet dat meesterlijk te bespelen, en ik vind dat grappig. Maar ik vind “Bevergem” ook grappig, en ik lig evengoed in een deuk bij “Het Eiland”. Hoezo hokken? Daar doe ik niet aan.
Vandaag werd Jommeke ook gevierd; dat ons strooien dakje ook al 60 wordt zou je hem niet aangeven. Hij heeft boven een hele zaal voor zichzelf, en wanneer ik denk dat ik een keer wil gaan meevieren, en tegelijk bedenk dat er wel heel veel mensen hetzelfde zullen denken schrik ik me bijna een ongeluk: de zaal is LEEG. Of ik een sandwiche met choco wil? vraagt een jongen van het promoteam me net niet smekend. "Nee," zeg ik: sandwichen met choco, sorry maat, maar dat gaat niet samen.
Of ik op de Boekenbeurs slaap? Ja: opgevouwen in een lockertje is er nog net plaats voor mij, een slaapzak, en mijn teddybeer.
Meer weten over Mieleke, Melleke en Mol?
http://www.urbanusfan.be/urbanusvertelt.php