Eilanddagen: Wederom weet Gideon Samson te verrassen

Gideon Samson vertelt dit verhaal in de jij-vorm. Zijn hoofdpersonage gaat helemaal in zijn eentje, het vliegtuig op, zijn vader bezoeken die in Griekenland is blijven wonen sinds zijn ouders uit elkaar gingen. Ze hebben elkaar al lang niet meer gezien, en de hoofdpersoon heeft niet meteen veel zin om hem te ontmoeten: wat moet hij met een vader die hij niet kent?

De hoofdpersoon (Jacob) gaat helemaal alleen op vakantie naar Griekenland, om daar een aantal weken met zijn vader door te brengen, die gescheiden is van Jacobs moeder. Zij woont inmiddels weer in Nederland.

Maar Jacob kent zijn vader amper, en bij de start van het boek had ik heel erg het gevoel dat ik veel meer van dit boek verwacht had. Maar even doorbijten om te ontdekken wat en hoe is zeker voor dit boek een must.

Dat is vooral de verdienste van de jongeren die in dit boek worden geportretteerd: De ene woont er, de ander komt er een onbekende vader bezoeken, en een derde is het liefje van de eerste. Daarbij komt nog de grote naturel aan dialogen, die deels in "gebroken Nederlands" zijn geschreven, om de authenticiteit te vergroten.

Dit is echt een verhaal voor kinderen en andere grote mensen, die wat meer pit in hun leesvoer zoeken. Omdat het verhaal in de jij-vorm wordt verteld, leest het niet bepaald erg makkelijk. Mee daarom kan de lezer echter mee in het hoofd van de hoofdpersoon kruipen, en meeleven met wat ie meemaakt. Het is echt zo’n vakantieverhaal met een dubbele laag, waarin grote gevoelens niet uit de weg worden gegaan, en kinderen serieus genomen worden.

Gideon Samson is een boekentovenaar, die zeker in dit verhaal, iets van Edward van de Vendel lijkt gepikt te hebben qua schrijfstijl en lichtheid, maar waar toch altijd plaats is om moeilijkheden samen door te komen.

Eilanddagen / Gideon Samson.- Amsterdam: Leopold, 2016.- 176p.- ISBN 978-90-258-6807-9.- 11+