Dit boek gaat over Bianca. En over haar broertje van negen, Alan. Ze vormen samen met hun moeder een gezin nadat hun vader er met de veel jongere Cruz vandoor is gegaan. Het verhaal speelt zich af tijdens een warme dag in de zomer, en Bianca vindt het te warm voor warm eten. Alan heeft grotere ogen en een kleine maag. Er is al drie keer in zijn borst gesneden, er staat een uitroepteken op. Het ziet eruit alsof het maar één keer is geweest.
Bianca is een meisje met een “gebruiksaanwijzing”. Haar vader en zijn Cruz willen dat ze minder vaak dan elke week bij hen zou doorbrengen. Hier begint het boek mee, met het gesprek waarvan Bianca vindt dat haar moeder dat zonder omwegen moet vertellen. Meteen zet Moeyaert hier de toon: Je kan niet zomaar om Bianca heen.
Billie King
En dan is er nog Billie King, een soapactrice die in “Hier bij ons” de rol van Ilona speelt. De soap waart doorheen heel dit boek, omdat Billie King zomaar ineens bij de moeder van Bianca en Alan voor de deur staat: Ze heeft een zoon: Jazz, en dat is een vriendje van Alan.
Laten zien, niet vertellen
Bart Moeyaert is zoals altijd meester in dingen te laten zien, zonder ze op te schrijven. Dat maakt dat ook dit boek niet zomaar een verhaal is om even tussendoor te lezen. Je voelt de broeierigheid, maar Moeyaert vraagt wel wat van zijn lezers. Duik onder in dit boek, leer Bianca kennen: ze verdient het echt. Ze kijkt je vanop de voorplat recht in de ogen, en je kunt de sproetjes op haar gezicht tellen.
Dat de cover van dit boek alleen al zo’n pareltje is, is te danken aan de Zuidkoreaanse illustrator Jang Myeong Uk, waarvan Moeyaert werk op Instagram zag.
Bianca zegt Sorry
Bianca zegt dat ze “Perdon” heet, wat “Sorry” betekent. Ze observeert de situatie bij haar thuis, en stelt vast dat alle aandacht naar haar ziekelijke broertje Alan gaat. Ze zit vaak op haar kamer, en aan Billie King vertelt haar moeder dat ze weleens zou willen dat haar dochter wat vaker bij haar zou zijn. Bianca heeft ook een eigen plekje tussen hun huis en dat van de buren in.
Voor wie is dit boek nu eigenlijk?
“Voor wie is dit boek bedoelt?” hoorde je bij verschijning vaker weerklinken. Ik wil daar in dit stuk over dit prachtige boek graag wat dieper op ingaan. Ik heb het er al over gehad dat Bart Moeyaert, laten we wel wezen, niet de weg van de minste weerstand (wil) bewandel(t)en. Zijn boeken zijn voor mensen met leeservaring, dat klopt. Ze lenen zich evenmin gemakkelijk om voor te lezen, maar misschien is dat wél een optie, zodat een toekomstige lezer van Moeyaerts werk samen met jou de boeken kan ontdekken, en zich luidop dingen kan afvragen. Er is niets mis met in gesprek gaan, en laat Moeyaerts boeken zich daar nu perfect toe lenen: twee vliegen in één klap (of dooie pieren)
Bianca is een jaar of 11, en ze balanceert op de rand van de puberteit. Haar broertje is negen, en heeft op de zomerdag waarop dit verhaal zich afspeelt geweldig veel zin om met water te spelen. Alleen laat zijn gezondheid dat niet zo hard toe als hij wel zou willen, maar dat toch doet. Dapper ventje, als u het mij vraagt.
Veellezer?
Dit boek is voor iedereen die graag en veel leest, of graag tussen de lijntjes door leest. Dat kan bij dit boek vanaf 11 jaar, als je naar de leeftijd van de personages kijkt. Voor de dingen die meer NIET dan wel gezegd worden, kan het zijn dat je voor dit boek best een beetje ouder bent. Wil je een fijnproeverservaring in je boekenkast en ben je 12? Voel de zomer en lach om de strapatsen van Alan, of observeer de boel zoals Bianca dat doet. Of beluister Billie King.
Dat kan wel echt, trouwens. Dat was de artiestennaam van actrice Tine Reymer, die nog steeds muziek maakt, maar niet meer onder de naam Billie King.
Mijn stokpaardje
Onthou ook mijn stokpaardje: een goed (kinder)boek is gewoon een goed boek. Het kan raar klinken, maar wat mij betreft heeft Moeyaert er geen andere.
Tegenwoordig heet iedereen Sorry / Bart Moeyaert.- Amsterdam : Querido, 2018.- 128 blz.- ISBN 978 90 214 1515 4
