zondag 24 april 2005
door de Zeepcompagnie
In CCBe (Cultureel Centrum Berchem).
Wow. Wat een zaligheid. Wat een zalige fijne voorstelling was dit! Zelfs de heuvelwachter, die op zijn heuvel wacht op iets wat nooit komt, ziet er hetzelfde uit als in het boek, met dat rare hoofdekseltje. Hij heeft een zalig leuk huisje, met een draaiend dak. Wat doet de heuvelwachter op zijn heuvel? De was, eten, appels. En Spaanse Pepers (denk ik)) En alleen zijn. Op een dag vind Ries een zaadje. Hij geeft dat zaadje sap, en sop en soep, en nog veel later, warmte, tegen de tijd die kou wordt. (Compleet met mini-serretje, en minute-soup.) Zijn huisje is trouwens multi-gebruik, met spleten voor zijn "heuvelwachtershandleiding", om ze droog weg te stoppen. En opeens; staat hij daar. Kerel. De boom van een kerel. Kerel vindt zijn naam ontzettend mooi, en hij bezingt hem zelfs. De boom was trouwens virtuoos goed gevonden. Ach. Nergens zat deze voorstelling scheef, het boek is op geen enkele manier "verkracht" of onrecht aangedaan, het was compleet af. Een parel. Daarvoor moet het erg laat op het seizoen zijn.
