Catwalk / Dirk Bracke

Wanneer je “Catwalk” zoekt, kun je er niet om heen.  Het boek heeft een voorplat als een glossy-magazine, met zelfs dezelfde lay-out als de magazines hanteren.  Jonge meiden zullen hier zeker door worden aangesproken.  Op deze cover, met overwegend hardroze, zien we een meisje dat zo weggeplukt lijkt uit een dergelijk magazine.

Dirk Bracke doet het weer, of je er nu voor of tegen bent.  In dit boek neemt hij de lezer mee in de wereld van glitter, glamour en mode.

Polly is zestien, en leeft samen met haar zus Emelie, haar moeder, en stiefvader Rob.  Met Rob leeft ze op voet van oorlog, meldt de voorflap, en dat kan je gerust letterlijk nemen.  Het boek begint ook met een lijstje met “verboden”.  Geen spaghetti-bandjes dragen, geen chips voor televisie, want dat maakt teveel lawaai, en ga zo maar door.

 Als Polly op een dag met haar vriendinnen Anna en Zita op de Wapper een terrasje wil doen, wordt ze aangesproken door een dame, die haar vraagt of ze niet geïnteresseerd is in een  modellencarrière, iets wat Polly in eerste instantie niet wil doen, het lijkt haar niets.  Om een bladzijde later aan haar zus te vertellen dat modellenwerk echt wel iets voor haar is.  Ze komt voor een eerste fotoshoot bij amateurfotograaf Willem terecht, die van foto’s maken zijn hobby heeft gemaakt.  Hij heeft af en toe rare voorstellen, vindt Polly, zoals naakt poseren, maar dat wil Polly niet.  Het siert Bracke dat hij niet meteen all the way wil gaan, en Polly toch probeert enige body mee te geven, er iemand van te maken die toch voor zichzelf wil opkomen.  Dat merk je doorheen het boek: Bracke heeft van geen van zijn personages sletjes gemaakt, of willozen, die alles zouden doen voor het geld.  Polly wil ook later in het boek niet naakt, maar wanneer er geld aan te pas komt, en er gedreigd wordt om haar contract dan maar te verbreken, beseft ze, als ze verder wil gaan, ze wel zal moeten.  Ook al loopt Polly nu halfnaakt te koop, ook voor haar familie, en ze is als de dood dat Rob erachterkomt, want mode, dat zou wel helemaal verboden zijn!
Bracke hanteert een grove pen, zoals we dat van hem gewend zijn.  Maar als dit boek wel subtiel zou zijn, zou “Catwalk” gewoon van iemand anders moeten zijn, want de “grove borstel” is nu eenmaal het handelsmerk van Dirk Bracke.  Dat kan jammer zijn, en ook ik had meermaals zin om hoofdschuddend te bedenken dat het allemaal wel wat minder kon.  Bracke is zeer expliciet in zijn boeken, alles wordt uitgelegd en is ongenuanceerd.  Een jong meisje wil aan mode doen?  Dan trekt Bracke gewoon alle registers open, en krijg je de gevaren van Facebook door je strot, krijg je te lezen waarom Polly en Rob op voet van oorlog leven, de mannen in het modewereldje fladderen van het ene grietje naar het andere, waarbij de achterblijvende griet achterblijft met massa’s verdriet, zonder nuance.

Bracke stoort mij een beetje.  Het kan zijn (daar maakt Bracke een erezaak van) dat hij met mensen over wie hij een verhaal wil schrijven, en hun subwereldjes, gaat praten, de verhalen die hij daaromheen dat schrijft, zouden subtieler mogen.  Ik heb een en al sensatie gelezen, met behalve een beetje body voor de personages, vooral vlakke figuren, en bijeengeraapte elementen, zoals wie de stalker is van Polly, want jawel, dankzij het openstellen van haar Facebookprofiel (haar adres en mobiel telefoonnummer staan daar op, en ze zet daar ook regelmatig foto’s van zichzelf op, gemaakt tijdens fotoshoots) heeft ze al heel gauw een stalker.  En gore berichtjes van waarschijnlijk vieze oude mannen.
De Jambers in jeugdboekenland!

Catwalk / Dirk Bracke.- Leuven : Davidsfonds/Infodok, 2011.- 150p.- ISBN 978 90 5908 394 3 - 14+