Dit boek is: interessant, lang, ontroerend, realistisch, romantisch, verrassend, gedurfd. Het vraagt moed om beide kanten van een verhaal te vertellen, ook al kan dit pijn doen.
Het vierde jaar middelbaar onderwijs gaat op werkweek naar Londen. Jonas, Loïs, Ralph en Naima kennen elkaar niet, maar worden toch samen ingedeeld om doorheen de week opdrachten te maken in Londen. En dan gebeurt het ondenkbare: in de metro waarin ze zich bevinden, pleegt iemand een aanslag… De achterflap van dit boek spreekt hier niet over, maar ik vind dat dit zeker benoemd kan worden. Omdat dit gegeven tegenwoordig helaas zeer dichtbij bijna iedereen komt.
"De laatste halte" speelt zich af in Nederland (bij vertrek) en Londen, op werkweek.
Het fijne aan dit boek is hoe Brokers zo invoelend over haar personages schrijft, en hen heel veel “body” meegeeft. Dat “De laatste halte”, hoewel dat best had gekund, niet het zoveelste oppervlakkige verhaal is over vier jongeren die het maar niks vinden om op werkweek te moeten met school. Brokers trapt ook niet in de val om maar één kant (die van “de slechterik”) van het verhaal te vertellen. Daardoor komt dit verhaal heel erg binnen.
Wat de vier jongeren meemaken is niet niks. Dit boek zou dankzij een betere redactie nog sterker zijn. Het heeft nogal lang uitgesponnen zinnen die vaak de helft korter kunnen omdat er nogal veel wordt uitgelegd. Dat heeft dit boek niet nodig: het verhaal en hoe de personages met elkaar omgaan is krachtig genoeg. Op een willekeurige bladzijde lees ik deze zin: “Tegen de tijd dat ook ik aan de andere kant van het toegangshekje naast haar sta, bergt zij het kaartje op in haar portemonnee. Haar gemompelde ‘dankjewel’ is bijna niet te verstaan, maar zelfs haar gebogen hoofd kan niet verbergen dat haar wangen vuurrood zien”. Ook de epiloog had niet zo lang gemoeten, maar maakt dit verhaal wel helemaal af, zonder dat iets snel snel moet worden afgehaspeld.
Brokers kan goed en met respect in het hoofd van haar puberende personages kruipen. Dat ze elk hun rugzakje meedragen maakt hen mee tot levensechte personages, die je ongetwijfeld graag tegen het lijf wil lopen. De onmacht die zij voelen zal je, als je hen tegen zou komen, er wel moeten bijnemen. Kort gezegd: met een betere redactie zou dit boek nog krachtiger kunnen zijn. Heel sterk!
Dit boek is voor iedereen die eens “over zijn/haar muurtje durft te kijken naar de ander." Bovendien gaat het over een brandend actueel thema zonder dat het je de strot uitkomt omdat het over "het zoveelste in de reeks" zou zijn, want dat is het niet, omdat de personages vrienden van je zouden kunnen zijn.
de laatste halte / Wendy Brokers.- Amsterdam : Van Goor, 2018.- 256p.- ISBN 978 90 0036 416 9
Geen opmerkingen:
Een reactie posten