zaterdag 27 maart 2021

Lezen is een feest! (27) : Joke en Astrid Lindgren

Joke Guns kroop voor de Jeugdboekenmaand op dit blog, ook in haar pen voor mij. Ze is auteur van boeken voor eerste lezers over Naat, die zich in het eerste boekje aan ons voorstelt in "Ik ben Naat!", en die later op kamp gaat in een geel huis, dat toegegeven, al een beetje aan Zweden doet denken. Het spookt op kamp! Dat boekje kreeg de titel "Ik durf!" (Mijn adem inhouden?) Het derde boekje geeft je deze waarschuwing en heet "Ik hou mijn adem in!" Deze boekjes verschenen bij De Eenhoorn, met illustraties van Yoeri Slegers. Later volgde "Prinses Yun", ook met illustraties van Yoeri Slegers. Het is een verhaal rijm, bij De Rêverie. "Over Zwaan (en over ons)" is haar eerste prentenboek, met illustraties van Rosemarie De Vos, ook bij De Rêverie. Het is een krachtig verhaal met schitterende illustraties, over afscheid nemen. Joke had ook zeven jaar lang de kinderboekhandel Woeste Willem in Aalst, die ze in 2011 sloot.

 Wat Joke wil vertellen over Astrid Lindgren



"Pippi Langkous kende ik al lang. Of dat dacht ik tenminste. Ik wist dat ze rode vlechten had, extreem grote schoenen aan haar voeten droeg en dat ze genoeg kracht had om een paard op te tillen. Ik herinnerde me precies hoe het aparte stemgeluid van de Nederlandse nasynchronisatie van de Pippi-films klonk. Ik had al gehoord over 'Michiel van de Hazelhoeve'. En mijn oudere broers en zussen hadden ooit nog naar 'De kinderen van de Zoutkreek' gekeken op de televisie. Tot zover mijn kennis over de boeken van Astrid Lindgren.

Mijn volwassen ik en Astrid Lindren

Als volwassene leerde ik het werk van Astrid Lindgren pas echt kennen. Haar boeken liggen permanent op mijn herlees-stapel. Wanneer ik weer eens een paar versnellingen te hard geleefd heb en dringend wat ontspanning wil vinden, lees ik 'De kinderen van Bolderburen' of 'Samen op het eiland Zeekraai'. Als het leven erg zwaar weegt, grijp ik naar 'Lotta van de Kabaalstraat'.



Grotere impact voor Ronja, Karel en Jonathan

'Ronja De roversdochter' en 'De gebroeders Leeuwenhart' hadden nog een grotere impact op mijn leven.
Na het voorlezen van 'Ronja de roversdochter' aan mijn kinderen besliste ik dat de tijd gekomen was om naar Zweden te verhuizen. Astrid Lindgren beschrijft de Zweedse natuur zo eenvoudig en toch intens. Daar wilde ik samen met mijn gezin deel van uitmaken. (Manlief had iets meer tijd nodig om tot dat besluit te komen ;))

De kracht van een goed verhaal

'De gebroeders Leeuwenhart', een hartverscheurend verhaal over broederliefde, de strijd tussen goed en kwaad en de dood, leerde mij hoe groot de kracht van een goed verhaal kan zijn. Iedere schrijver heeft een eigen stem. Ik luister nog steeds graag naar Astrid Lindgrens stem. Haar boeken deden me inzien dat ik zelf ook gehoord wil worden. Ik probeer mijn boekpersonages de diepgang te geven die ze verdienen.

Niet alleen haar boeken


Niet alleen de boeken van Astrid Lindgren fascineren me. Ook haar leven, haar krachtdadige optreden tegen onrecht, haar moed en manier om met de dingen om te gaan inspireren me. Een paar jaar geleden las ik haar biografie, "Denna dagen, ett liv", (Nederlandse editie: Deze dag, een leven), geschreven door de Deen Jens Andersen. (De Nederlandse vertaling is van Kor de Vries en Lammie Post Oostenbrink) Het is een boek zonder tranerigheid of heldenverering, maar een bijzonder verslag van een bijzonder leven waarin ook de kleine kantjes niet verzwegen worden. De eenzaamheid loopt er als een rode draad doorheen. Het maakt mijn dankbaarheid voor zoveel prachtige boeken alleen maar groter.



Geen opmerkingen: