Een heel fijne schrijversverjaardag, Johan Vandevelde!

(auteursfoto)

Tiener af: Johan Vandevelde 20 jaar auteur

Johan Vandevelde (°1973) studeerde af aan het Ritcs in Brussel, en studeerde er film en scenarioschrijven.
In 2000 beslist hij om jeugdboeken te gaan schrijven. “De Tijdspoort”  is zijn debuut. Het speelt zich af in 2138.

Het blijft niet bij één boek

Het blijft niet bij dit ene boek, en “Het Kronosproject” rolt van de persen in 2004. Het is het vervolg op “De Tijdspoort, en speelt een jaar later. Hoofpersoon Rikkie is 12 als de reeks begint.
(Bron: http://www.johanvandevelde.be)

Science-fiction en elfjes

Vandevelde zal zich doorheen zijn schrijversloopbaan het vaakst toeleggen op het genre sciencefiction, getuige hiervan is de boekenreeks “Na het licht”, die drie boeken zal tellen. Hoofdpersonage is de 11-jarige Boran. Een kernoorlog heeft de wereld helemaal op zijn kop gezet. De reeks bestaat uit: "De cycloop", "De nieuwe veroveraars" en "Kinderen van de adelaar".
Daarna volgt de nog steeds populaire reeks Elfenblauw, over Sander, die in het eerste boek met zijn oom in een omgebouwde treinwagon woont, en op een dag in zijn rugzak een verzwakt Elfje vindt, dat hem een boodschap brengt.

Dan kom ik!

Het is 2008, en ik loop zoals elk jaar in november rond op de Boekenbeurs. Abimo, een middelgrote uitgeverij die in Waasmunster, en later in Sint-Niklaas gevestigd is, geeft Vandeveldes boeken (opnieuw) uit. Hun boekenstand is dan nog één van de kleinste hoekjes op de beurs groot. Ik zie het boek “Jaspers Vlinders”, lees de achterflap, en ben meteen verkocht. Dat ik niet meer tot de doelgroep van 13+ behoor is zoals altijd, geen enkel bezwaar: “Een goed jeugdboek is een goed boek”. Zo simpel is dat. Eerst denk ik nog even na: heb ik mijn tassen al niet vol boeken? Maar hey: een boekenmens kan ook altijd nog zwarte boeken in de kast hebben, die heb ik veel minder.

“Jaspers Vlinders” heeft in 2008 (nadat het in 2006  verscheen) een cover die gemaakt is door Ann De Bode. Er vliegen vlinders op rond, en de jongen op de cover lijkt helaas in geen enkel opzicht op één van de hoofdpersonages. Dat kan enigszins jammer genoemd worden, omdat veel jongeren misschien niet op een cover willen als het om een boek gaat waarin gaypersonages zitten.

Ook de leeftijd van de personages wordt soms als problematisch gezien: hoe kan je als je 12 of 14 bent, weten of je gay bent? Maar laat ik de vraag eens omkeren: Hoe kan je als 12 of 14jarige weten dat je (sowieso) hetero bent?

Aanloopje, klaar, en START!

Een aanloop om het, nu Vandevelde 20 jaar jeugdauteur is, (nog maar eens) te kunnen zeggen: “Jaspers Vlinders” bestaat nog steeds! Het boek is nu wit, er staat een jongen op de voorplat, en zit nu bij Van Halewyck, in de reeks “Portret”, waarin ook “Gewoon Anders” van Luc Descamps zit. Ik blijf “Jaspers Vlinders” een meesterwerkje vinden. Toegegeven, ik merk op dat er heel veel wordt uitgelegd. Dat het soms heel tranentrekkerig is. Maar! De hoofdpersonages STAAN als een huis (je kunt je afvragen of ze niet heel rijp zijn voor hun leeftijd, maar lees daarover heen), en misschien kun je het dan eens zijn met mij: de hoofdpersonages staan er, en ze zijn er ALTIJD voor elkaar. Dat is misschien wel het mooiste aan dit boek. En voor wie worstelt met de pijn van het zijn: je staat er niet alleen voor.

Nadat “Jaspers Vlinders” op mijn pad kwam, las ik Elfenblauw, waarvan ik vooral het eerste deel behoorlijk indrukwekkend vind, en ondanks de totaal andere wereld uit Vandeveldes pen en brein, geloof ik dat elfen bestaan, dat je doorheen een poort naar een weer een andere wereld kunt vallen (die poort doet denken aan de put van Vrouw Holle), en is Elfenblauw fijn leesvoer voor een dagje weg in een hoekje van je eigen kamer of je eigen huis.

Ik las, omdat ik niet zomaar afscheid kon nemen van “Elfenblauw”, meteen daarna de drie boeken in “Na het licht”*, en had het zelfs op regenachtige dagen warm, omdat de zon in deze boeken zo brandt.

Daarna las ik zowaar een griezelverhaal, dat “Gruwelhotel*” heette. Ook dat genre heeft Vandevelde in de vingers. In dit boek valt eens te meer op dat Vandevelde scenarioschrijven heeft gestudeerd: je kunt je zo voorstellen hoe de locaties in het boek eruitzien, en dat bloed serieus kan “soppen” op kamerbreed tapijt…

Cupido in Brussel!

“Het Cupidocomplot*” is een totaal ander soort boek, dat laat zien dat je Johan Vandevelde maar moeilijk in een hokje kunt duwen. Twee jongens moeten leren leven met het feit dat hun ouders een andere relatie aangaan.

“Nachtwild” heet nu “De demonen van Dalca”, en is het eerste boek in wat een drieluik is geworden, over vampiers in Brussel. De reeks is samen geschreven met Bart Vermeer.

Wolfsangel


“Wolfsangel : Apollo”* is het eerste boek voor 15+. Als Natham en zijn klasgenoten terugkomen van schoolreis, is het land waarin ze terugkomen, veranderd in een dictatuur… Ook dit is de start van een reeks, waarvan het tweede deel  - “Purgatorium*” intussen ook verschenen is. “Nemesis” zou in 2021 moeten verschijnen.

Tot slot: Een heel fijne schrijversverjaardag, Johan Vandevelde!

Tot slot vergeet ik nog net niet het tweeluik over Lissanda, het meisje dat de magie letterlijk in de vingers heeft, te noemen: “Het verloren Galjoen*” en “De Heksen van Vernalia*” kunnen je een paar uur van de tijd uit het oog doen verliezen.

En voor wie maar niet genoeg krijgt: Ook Robin De Roover heeft twee boeken: "Het geheim van Lingerton Castle" en "Het schip dat tweemaal zonk". 

Een heel fijne schrijversverjaardag, Johan Vandevelde!

NB: Titels met een sterretje achteraan: deze link gaat naar een andere recensiebron:

• Chicklit.nl
• Pluizuit
• Pluizer
• Tzum

Recensies over alle titels die hier genoemd werden, zijn ook te lezen op de eigen webstek van Johan Vandevelde: http://www.johanvandevelde.be! Allen daarheen!