Geen leven zonder boeken: Zomerlezen (4) een boek dat me compleet van de wereld liet zijn...

Boeken waarin je begint, en pas als ze uit zijn, of uren later pas, weer uit opkijkt. Dat is de categorie voor deze week bij #ZomerLezen. Als je thuis lekker op de bank hangt, of buiten onder de bomen is dat iets waar weinig mee kan misgaan, maar leest u zelf vooral verder...

Bij het boek over Soldaat Wojtek van Bibi Dumon Tak reed ik spontaan mijn tramhalte voorbij... Over een beer die in WOII de soldaten bijstaat, hoe gek dat ook mag klinken. Alleen Bibi Dumon Tak kan het vertellen zodat een beer een beer kan blijven, en dat je toch intens meeleeft met het hele gebeuren. 10+, een uitgave van Querido, geïllustreerd door Philip Hopman. Wat vonden anderen van dit boek?

Meer weten?

Ook "Het verlangen van de prins" van Marco Kunst is een boek waarbij ik vergat te kijken waar de tram bleef, en een kwartier moest wachten om de volgende tram te nemen...

"Het verlangen van de prins" is een avontuurlijk, eng, geheimzinnig, mooi, spannend en verrassend boek dat je aan je stoel gekluisterd houdt tot je het uit hebt.

Marieke Nelissen voorzag "Het verlangen van de prins" van illustraties in kleur. Deze passen zeer goed bij het verhaal, en ze maken dit boek mee tot wat een nieuwe klassieker kan worden.

Lode is als baby zijn ouders verloren op zee, en hij komt terecht in een weeshuis waar kinderen met harde hand worden opgevoed. Je leest er hier meer over. (12+)

"Jonkvrouw" van Jean-Claude Van Rijckeghem en Pat van Beirs uit 2006. Nog steeds verkrijgbaar, en dat is erg terecht.

Hier kun je lezen hoe ik destijds handjes achter mijn ogen had, en hoe ik vergat te eten of te drinken, en dat pas heel laat doorhad...

Dit boek verscheen voor het eerst bij uitgeverij Facet, maar wordt nu uitgegeven bij Standaarduitgeverij.

"Het leven van een jonge rebel in het Vlaanderen van de 14e eeuw."

Jonkvrouw Marguerite van Male neemt je mee in haar leven in de veertiende eeuw. Marguerite is de dochter van de Graaf van Vlaanderen. En dat terwijl haar moeder zo graag een jongen wilde hebben. Ze is veertien, en haar vader heeft altijd gehoopt op een zoon, om hem op te volgen als graaf van Vlaanderen. Echter, het enige wat hij krijgt, is Marguerite. Ook zij is pas tijdens een zeer zware bevalling ter wereld gekomen. Ze heeft rood weerbarstig haar, en de vossenkop van haar vader. Niemand zal haar trouwen omdat ze mooi is. Denkt ze. Haar vader laat geen gelegenheid ongebruikt om haar erop te wijzen dat zij een nagel aan zijn doodskist is, en niet meer dan een kaart in zijn kaartspel. Haar moeder wordt gek, na nog een bevalling van een jongen die het weer niet haalt. Zij kwijnt weg tussen kloostermuren, en Marguerite merkt dat haar vader haar moeder nooit heeft gewild. Mijn bespreking van dit nog steeds voortreffelijke boek vind je hier. Veel leesplezier! Vooral voor mensen vanaf 14 jaar, en als je van historische verhalen houdt.

De Kleine Odessa van Peter Van Olmen, het eerste deel uit wat een vierluik zou worden over een wereld vol boeken, schrijvers, en goed en kwaad. ZO jammer dat het boek uit was! 14+, of jongere lezers vanaf laten we zeggen een jaar of 12 die van een flinke portie leesvoer en van boeken houden.

Andere titels uit het vierluik:

Het geheim van Lode A.
De val van Scribopolis 1
De van Scribopolis 2

Het eerste boek werd bij de eerste druk uitgegeven bij Lannoo. Later werden alle boeken uitgegeven bij Pelckmans.

De opvolger van "De Boekendief" van Markus Zusak:

“De boekendief” van Markus Zusak mag dan al ontegensprekelijk een verpletterend knap boek geweest zijn, met “De boodschapper” doet Zusak dat grootscheeps over. En hoe.

De boodschapper” is absoluut geen doorslagje van “De Boekendief”. Zusak slaagt erin om Liesel en de haren te doen vergeten. Nu is er Ed, een negentienjarige waardeloze kaartspeler en taxichauffeur, die samenwoont met De Portier, zijn stokoude, zeventienjarige koffiedrinkende hond met eigen gedachten over zijn baas en eigen eigenaardigheden in een krot ergens in een buitenwijk, en de zijnen: Audrey, Marv(in) en Ritchie, die eigenlijk David heet. Ed is al een hele tijd stapelverliefd op Audrey, maar zij vindt dat ze niet van hem kan houden, omdat hij haar beste vriend is. Deze vier hebben allen gemeen dat ze nogal lege levens leiden. Kaartspelletjes is een constante in hun leven, en Audrey is een collega van Ed bij de taximaatschappij. Marv heeft een oude auto, maar wel veel geld op de bank. Later in het boek zal de lezer te weten komen hoe en waarom hij hoeveel geld nodig heeft, en waarom hij daar dan geen nieuwe auto van koopt. Maar dat laat ik je van harte zelf uitvinden. Klik op de afbeelding en lees mijn hele bespreking. Geschikt vanaf 15 jaar.

Twee boekentips voor volwassenen, beide boeken zijn ook verfilmd

Sprakeloos van Tom Lanoye is een boek over de moeder van de auteur. Ze is een geweldige amateuractrice, met een uitgesproken liefde voor de Nederlandse taal, de appel valt dus niet ver van de boom. Ze werkt mee in de beenhouwerij van vader Lanoye, én voedt vijf kinderen op. Na een beroerte verliest ze wat haar zo lief is: het vermogen om te spreken. Het boek verbloemt niets, en laat de grauwe werkelijkheid zien over aftakeling. Tom Lanoye heeft met “Sprakeloos” een erg liefdevol boek over zijn ouders, en nu ze allebei overleden zijn, een tijdsdocument geschreven. Een boek dat me vaak ademloos achterliet, telkens ik het moest wegleggen, om laten we zeggen, te eten of te drinken.

Ook De helaasheid der dingen van Dimitri Verhulst is erg knap, en met het boek dichtbij, verfilmd.

In “De helaasheid der dingen”, keert de auteur van dit boek, terug naar zijn jeugd, die hij doorbracht in Reetveerdegem. Daar woont het jongetje dat hij beschrijft, samen met zijn vader, en zijn nonkels, allen mislukt in het leven, en zware drinkers, bij zijn grootmoeder, die de moeder is van de vier nonkels. Je krijgt door de ogen van het jongetje “Dimmetrie”, zoals zijn nonkels en zijn vader “onze Pie”, hem noemen – ook wel “Kleine” – een inkijk in hun armoedige bestaan in het Vlaanderen zoals het hen voorstond. Het Vlaanderen van dronkenschap, drinkwedstrijden in groezelige kroegen. Je krijgt ook een inkijk in het ontluikende seksuele leven van de jonge Dimitri, maar verwacht geen vunzigheid. Behalve een fenomenaal observatievermogen beschikt Verhulst over een hele mooie pen:

“Niemand die ooit geduldig in het gras gelegen heeft en een bloem uit een knop zag springen, of die een vlinder zijn larvenlijf zag aan de kapstok hangen en aan het leven beginnen als een ware avatar, zal de kosmische verwondering begrijpen die ik voelde toen ik Helenes borsten zag ontstaan. Een gevoel dat men, indien mogelijk, in potjes zou willen doen. Voor later. Een vingerhoedje ervan op de tong telkens wanneer het moeilijk wordt. (Hoeveel van die potjes zou ik reeds nodig hebben gehad? Zou ik er nog iets van overhebben?) Meer lezen